نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 2 صفحه : 117
(وَ ما تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ
يَعْلَمْهُ اللَّهُ) ... اين جمله خاطرنشان مىسازد كه اعمال
از خداى تعالى غايب و پنهان نيست، و كسانى را كه مشغول به اطاعت خدايند دعوت
مىكند به اينكه در حين عمل از حضور قلب و از روح و معناى عمل غافل نمانند، و اين
دأب قرآن كريم است كه اصول معارف را بيان مىكند، و قصهها را شرح داده شرايع و
احكام را ذكر مىكند، و در آخر همه آنها موعظه و سفارش مىكند، تا علم از عمل جدا
نباشد، چون علم بدون عمل در اسلام هيچ ارزشى ندارد، و بهمين جهت دعوت نامبرده را
با جمله:(وَ اتَّقُونِ يا أُولِي الْأَلْبابِ) ختم كرد،
و در اين جمله بر خلاف اول آيه كه مردم غايب فرض شده بودند، مخاطب قرار گرفتند، و
اين تغيير سياق دلالت مىكند بر كمال اهتمام خداى تعالى به اين سفارش، و اينكه
تقوا وسيله تقرب و وظيفهاى است حتمى و متعين.
(لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلًا مِنْ رَبِّكُمْ) اين آيه
شريفه مىخواهد بفرمايد: در خلال انجام عمل حج دادوستد حلال است، چيزى كه هست از
بيع و دادوستد تعبير فرموده به (طلب فضل پروردگار) و اين تعبير در سوره جمعه نيز
آمده، آنجا كه مىفرمايد: (يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا
نُودِيَ لِلصَّلاةِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلى ذِكْرِ اللَّهِ وَ
ذَرُوا الْبَيْعَ)- تا آنجا كه مىفرمايد-(فَإِذا قُضِيَتِ الصَّلاةُ فَانْتَشِرُوا
فِي الْأَرْضِ، وَ ابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ)[1] چون در اين دو آيه نخست از دادوستد
تعبير به بيع كرده، و سپس از همان تعبير به طلب رزق خدا نموده، و بهمين جهت است كه
در سنت نيز ابتغاى از فضل خدا در آيه مورد بحث به بيع تفسير شده، پس آيه دليل بر
اين است كه دادوستد در خلال عمل حج مباح و جايز است.
(فَإِذا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفاتٍ فَاذْكُرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ
الْحَرامِ) كلمه (افضتم) از مصدر افاضه است، كه به معناى بيرون شدن دسته جمعى
عدهاى است از محلى كه بودند، پس آيه دلالت دارد بر اينكه وقوف به عرفات هم واجب
است، هم چنان كه وقوف به مشعر الحرام كه همان مزدلفه باشد واجب است.
(وَ
اذْكُرُوهُ كَما هَداكُمْ) ... يعنى بياد خدا بيفتيد البته يادى
كه با نعمت (هدايت او شما را) برابر و مانند باشد،
[1] هان اى كسانى كه ايمان آوردهايد، چون براى نماز در روز جمعه
ندا مىدهند به سوى ياد خدا بشتابيد، و دادوستد را رها كنيد- تا آنجا كه
مىفرمايد- پس همين كه نماز تمام شد در زمين پراكنده شويد، و از فضل خدا طلب كنيد.
سوره جمعه آيه 10
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 2 صفحه : 117