نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 18 صفحه : 421
بگردانيد و
نافرمانى كنيد و خارج نشويد(كَما تَوَلَّيْتُمْ مِنْ قَبْلُ)
همانطورى كه بار قبلى رو گردانديد، و در سفر حديبيه خارج نشديد، آن وقت(يُعَذِّبْكُمْ عَذاباً أَلِيماً) خدا در دنيا- به طورى كه از ظاهر مقام استفاده
مىشود- و يا هم در دنيا و هم در آخرت شما را به عذابى اليم و دردناك معذب مىكند.
(لَيْسَ عَلَى الْأَعْمى حَرَجٌ وَ لا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَ لا عَلَى
الْمَرِيضِ حَرَجٌ) در اين آيه حكم جهاد را از معلولين كه جهاد
برايشان طاقتفرساست به لسان رفع لازمهاش برمىدارد، يعنى نمىفرمايد اينها حكم
جهاد ندارند، بلكه مىفرمايد لازمه آن را كه حرج است ندارند.
آن
گاه در اينجا نيز مانند آيه قبلى كلام را با وعده و وعيد خاتمه مىدهد. در وعدهاش
مىفرمايد: و هر كس خدا و رسول او را اطاعت كند خدا در بهشتى داخلش مىسازد كه
نهرها از دامنه آن جارى است. و در وعيدش مىفرمايد و هر كس روى بگرداند خدا به
عذابى دردناك معذبش مىكند.
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 18 صفحه : 421