زنان پيغمبر! از خانه‌هاى خود بيرون نياييد.

و كلمه تبرج به معناى ظاهر شدن در برابر مردم است، همان طور كه برج قلعه براى همه هويدا است، و كلمه جاهلية اولى به معناى جاهليت قبل از بعثت است، پس در نتيجه مراد از آن، جاهليت قديم است، و اينكه بعضى‌[1] گفته‌اند مراد از آن دوران هشتصد ساله ما بين آدم و نوح است، و يا گفته‌اند[2]: زمان داوود و سليمان است، و يا گفتار آنان كه گفته‌اند زمان ولادت ابراهيم است، و يا گفتار آنان كه گفته‌اند[3] زمان فترت بين عيسى و محمد (صلوات اللَّه عليهما) است، اقوالى است بدون دليل.

(وَ أَقِمْنَ الصَّلاةَ وَ آتِينَ الزَّكاةَ وَ أَطِعْنَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ)- اين آيه دستور مى‌دهد كه اوامر دينى را امتثال كنند، و اگر از بين همه اوامر فقط نماز و زكات را ذكر نمود، براى اين است كه اين دو دستور ركن عبادت، و معاملات است، و بعد از ذكر اين دو به طور جامع فرمود: و خدا و رسولش را اطاعت كنيد.

و طاعت خدا عبارت است از امتثال تكاليف شرعى او، و اطاعت رسولش به اين است كه آنچه با ولايتى كه دارد امر و نهى مى‌كند، امتثال شود، چون امر و نهى او نيز از ناحيه خدا جعل شده، خدا او را به حكم‌(النَّبِيُّ أَوْلى‌ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ)[4] ولى مؤمنين كرده، و فرمان او را فرمان خود خوانده.

(إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً) كلمه انما در آيه انحصار خواست خدا را مى‌رساند، و مى‌فهماند كه خدا خواسته كه رجس و پليدى را تنها از اهل بيت دور كند، و به آنان عصمت دهد، و كلمه‌(أَهْلَ الْبَيْتِ) چه اينكه صرفا براى اختصاص باشد، تا غير از اهل خانه داخل در حكم نشوند، و چه اينكه اين كلمه نوعى مدح باشد، و چه اينكه نداء، و به معناى اى اهل بيت بوده باشد، على اى حال دلالت دارد بر اينكه دور كردن رجس و پليدى از آنان، و تطهيرشان، مساله‌اى است مختص به آنان، و كسانى كه مخاطب در كلمه عنكم- از شما هستند.

بنا بر اين در آيه شريفه در حقيقت دو قصر و انحصار بكار رفته، يكى انحصار اراده و خواست خدا در بردن و دور كردن پليدى و تطهير اهل بيت، دوم انحصار اين عصمت و دورى از پليدى در اهل بيت.

[1] ( 1 و 2 و 3) مجمع البيان، ج 8، ص 356.

[2] ( 1 و 2 و 3) مجمع البيان، ج 8، ص 356.

[3] ( 1 و 2 و 3) مجمع البيان، ج 8، ص 356.

[4] پيغمبر ولايتش به مؤمنين از خود آنان مقدم‌تر است. سوره احزاب، آيه 16.