نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 16 صفحه : 213
و نيز در
همان كتاب است كه رسول خدا 6 به معاذ فرمود:
اى
معاذ سابقين كسانى هستند كه شبها را با ذكر خدا زنده مىدارند، و كسى كه دوست دارد
در باغهاى بهشت گردش كند، زياد ذكر خداى عز و جل بگويد[1].
[چند
روايت حاكى از اينكه مراد از(الَّذِينَ أُوتُوا
الْعِلْمَ) ائمه : هستند و در باره شان نزول آيه:(أَ وَ لَمْ يَكْفِهِمْ أَنَّا أَنْزَلْنا عَلَيْكَ ...)]
و
در كافى به سند خود از عبدى از امام صادق (ع) روايت كرده كه در ذيل آيه(بَلْ هُوَ آياتٌ بَيِّناتٌ فِي صُدُورِ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ)،
فرمود: منظور از اينان كه علم داده شدهاند، ائمهاند[2].
مؤلف:
اين معنا در كافى[3] و در
بصائر الدرجات[4] به چند
طريق روايت شده، و منظور در همه آنها تطبيق كلى بر فرد بارز آن است، به دليل اينكه
در روايت بعدى خواهيد ديد كه آيه را منحصر در ائمه ندانستهاند.
و
در بصائر الدرجات به سند خود از بريد بن معاويه، از امام باقر (ع) روايت كرده كه
گفت: من از آن جناب معناى آيه(بَلْ هُوَ آياتٌ بَيِّناتٌ
فِي صُدُورِ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ) را پرسيدم،
فرمود: شماييد آن كسانى كه علم داده شدهاند، شما نباشيد چه كسى ممكن است باشد؟[5].
و
در الدر المنثور است كه: اسماعيلى در معجم خود، و ابن مردويه از طريق يحيى بن
جعده، از ابى هريره روايت كردهاند كه گفت: مردمى از اصحاب رسول خدا 6 از تورات
چيزهايى مىنوشتند اين خبر به رسول خدا 6 رسيد، فرمود: احمقترين احمقان، و
گمراهترين گمراهان، مردمى هستند كه از كتابى كه خداوند بر پيغمبرشان نازل كرده،
روىگردان شوند، و علاقمند به كتابى شوند كه خدا بر غير پيغمبر آنان نازل كرده و
براى امتى غير از آنان فرستاده، در همين جريان بود كه آيه شريفه(أَ وَ لَمْ يَكْفِهِمْ أَنَّا أَنْزَلْنا عَلَيْكَ الْكِتابَ يُتْلى عَلَيْهِمْ
...) نازل شد[6].
و
در همان كتاب است كه ابن عساكر، از ابى مليكه روايت كرده كه گفت: عبد اللَّه بن
عامر بن كريز هديهاى براى عايشه فرستاد، عايشه خيال كرد فرستنده آن عبد اللَّه
عمر است، لذا هديه را برگردانيد، و گفت: اين پسر عمر قرآن كريم را رها كرده، و
كتابهاى ديگر را تتبع مىكند، با اينكه خداى تعالى فرمود:(أَ
وَ لَمْ يَكْفِهِمْ أَنَّا أَنْزَلْنا عَلَيْكَ الْكِتابَ يُتْلى
عَلَيْهِمْ)