بيان آيات [بيان آيات مربوط به دخول به خانه ديگران‌]

در اين آيات احكام و شرايعى كه متناسب و مناسب با مطالب گذشته است تشريع شده.

(يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتاً غَيْرَ بُيُوتِكُمْ حَتَّى تَسْتَأْنِسُوا وَ تُسَلِّمُوا عَلى‌ أَهْلِها ...) انس به هر چيز و به سوى هر چيز به معناى الفت گرفتن به آن و آرامش يافتن قلب به آن است، و كلمه استيناس به معناى عملى است كه به اين منظور انجام شود، مانند:

استيناس براى داخل شدن خانه به وسيله نام خدا بردن، و يا، يا اللَّه گفتن، يا تنحنح كردن و امثال آن، تا صاحب خانه بفهمد كه شخصى مى‌خواهد وارد شود، و خود را براى ورود او آماده كند، چه بسا مى‌شود كه صاحب خانه در حالى قرار دارد كه نمى‌خواهد كسى او را به آن حال ببيند، و يا از وضعى كه دارد با خبر شود.

از اينجا معلوم مى‌شود كه مصلحت اين حكم پوشاندن عورات مردم، و حفظ احترام ايمان است، پس وقتى شخص داخل شونده هنگام دخولش به خانه غير، استيناس كند، و صاحب خانه را به استيناس خود آگاه سازد، و بعد داخل شده و سلام كند، در حقيقت او را در پوشاندن آنچه بايد بپوشاند كمك كرده، و نسبت به خود ايمنى‌اش داده.

و معلوم است كه استمرار اين شيوه پسنديده، مايه استحكام اخوت و الفت و تعاون عمومى بر اظهار جميل و ستر قبيح است و جمله‌(ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ) هم اشاره به همين فوايد است، يعنى شايد با استمرار بر اين سيره متذكر وظيفه خود بشويد، كه چه امورى را بايد رعايت كنيد، و چگونه سنت اخوت را در ميان خود احياء سازيد، و در سايه آن، قلوب را با هم مالوف نموده، به تمامى سعادتهاى اجتماعى برسيد.

بعضى‌[1] از مفسرين گفته‌اند: جمله‌(لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ) تعليل است براى مطلبى حذف شده و تقدير آن به شما چنين گفته شده تا شايد متذكر مواعظ خدا بشويد و بدانيد كه علت و فلسفه اين دستورات چيست مى‌باشد، و بعضى‌[2] ديگر گفته‌اند تقدير جمله‌

[1] روح المعانى، ج 18، ص 136.

[2] مجمع البيان، ج 7، ص 136.