نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 15 صفحه : 134
زبان استعداد است، يعنى، خدا شنواى خواسته
كسى است كه تزكيه را به زبان استعداد درخواست كند، و دانا به حال كسى است كه
استعداد تزكيه را دارد.
(وَ لا يَأْتَلِ أُولُوا الْفَضْلِ مِنْكُمْ وَ السَّعَةِ
أَنْ يُؤْتُوا أُولِي الْقُرْبى وَ الْمَساكِينَ وَ الْمُهاجِرِينَ فِي سَبِيلِ
اللَّهِ ...) كلمه ايتلاء به معناى تقصير و ترك و سوگند است، و هر سه
معنا با هم تناسب دارند، و معناى آيه اين است كه صاحبان فضل و سعه يعنى توانگران
از شما نبايد در دادن اموال خود به خويشاوندان و مساكين و مهاجرين در راه خدا
كوتاهى كنند. و يا معنايش اين است كه توانگران چنين كارى را ترك نكنند و يا اين
است كه توانگران هيچ وقت سوگند نخورند كه ديگر به نامبردگان چيزى نمىدهيم،
و ليعفوا عنهم و ليصفحوا- اگر هم از نامبردگان عمل ناملايمى ديدند صرف نظر كنند، و
ببخشايند . آن گاه توانگران را تحريك نموده و مىفرمايد:( أَ لا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ وَ
اللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ)- مگر دوست نمىداريد كه خدا
هم بر شما ببخشايد؟ و خدا آمرزنده و مهربان است .
در اين آيه بنا به فرضى كه با آيات افك نازل شده و متصل به آنها
باشد، دلالت بر اين معنا است كه يكى از مؤمنين تصميم گرفته بوده كه احسان هميشه
خود را از كسانى كه مرتكب افك شدهاند قطع كند، و خداى تعالى او را از اين عمل نهى
كرده، و سفارش اكيد فرموده كه هم چنان احسان خود را ادامه دهد، كه باز هم بيانى در
اين باره خواهد آمد.
[كسانى كه زنان مؤمنه محصنه را متهم به زنا مىكنند در دنيا و آخرت
لعنت شده و عذابى عظيم دارند]
(إِنَّ الَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَناتِ الْغافِلاتِ
الْمُؤْمِناتِ لُعِنُوا فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذابٌ
عَظِيمٌ) اينكه از مؤمنات سه صفت را بر شمرده، به منظور دلالت بر عظمت معصيت
بوده، چون صفت شوهر داشتن و عفت و غفلت و ايمان هر يك سبب تامى هستند براى اينكه
نسبت زنا را ظلم، و نسبت دهنده را ظالم و متهم بى گناه را مظلوم جلوه دهند، تا چه
رسد به اينكه همه آن صفات با هم جمع باشند، يعنى زن متهم به زنا، هم شوهردار باشد،
هم عفيف، هم با ايمان، و هم غافل از چنين نسبت كه در اين صورت نسبت زنا به او دادن
ظلمى بزرگتر، و گناهى عظيمتر خواهد بود، و كيفرش لعنت در دنيا و آخرت، و عذاب
عظيم خواهد بود، ولى اين آيه شريفه هر چند كه در جمله آيات افك نازل شده باشد
مضمونش عام است، و تنها مربوط به خصوص داستان افك به خانواده رسالت نيست، هر چند
كه سبب نزولش آن داستان باشد.