معناى امر بين دو امر و حد وسط آن دو است و در آيه به معناى ثواب و عقاب بين دنيا و آخرت است، و امام صادق (ع) فرمود: به خدا سوگند من بر شما نمى‌ترسم مگر از برزخ، چون وقتى كار دست ما بيفتد، ما به شما اولى خواهيم بود[1] (يعنى آن گاه كه در قيامت اجازه شفاعت به ما بدهند غير از شما را بر شما مقدم نمى‌داريم).

مؤلف: ذيل اين روايت را كلبى در كافى به سند خود از عمرو بن يزيد، از آن جناب روايت كرده‌[2].

و نيز در همان كتاب مى‌گويد: على بن الحسين (ع) فرمود: قبر يا باغى است از باغات بهشت، و يا حفره و گودالى است از گودال‌هاى آتش‌[3].

و در كافى به سند خود از ابى ولاد الحناط، از امام صادق (ع) روايت كرده كه گفت: به آن جناب گفتم: فدايت شوم روايت مى‌كنند كه ارواح مؤمنين در سنگدان مرغانى سبز، پيرامون عرش طيران مى‌كنند، فرمود: نه، مؤمن نزد خدا گرامى‌تر از اين است كه او را در سنگدان مرغ جاى دهد، ليكن در بدنهايى مانند همين بدنها حلول مى‌كند[4].

و نيز در آن كتاب به سند خود از ابى بصير روايت كرده كه گفت: امام صادق (ع) فرمود: ارواح مؤمنين در باغى از بهشت قرار دارند، و از طعام آن مى‌خورند و از آب آن مى‌نوشند، و مى‌گويند: پروردگارا قيامت را براى ما به پا كن و آنچه به ما وعده داده‌اى منجر فرما، و آخر ما را به اولمان ملحق ساز[5].

و نيز در همان كتاب به سند خود از ابى بصير از امام صادق (ع) روايت كرده كه فرمود: ارواح نيز مانند اجسادند، در باغى از بهشت قرار گرفته و با يكديگر آشنايى و گفتگو دارند، و چون روحى بر ارواح ديگر وارد شود، آن ارواح به يكديگر مى‌گويند فعلا با او حرف نزنيد، بگذاريد تا خستگى دركند، چون از هولى عظيم گذشته است، سپس از او احوال دوستان و فاميل خود را مى‌پرسند كه فلانى چطور بود؟ آن ديگرى چكار مى‌كرد؟ اگر در پاسخ بگويد: زنده بود اميدوار آمدنش مى‌شوند، و اگر بگويد: مرده مى‌فهمند كه دوزخى شده، و ديگر او را نمى‌بينند، با خود مى‌گويند: سقوط كرد، سقوط كرد[6].

مؤلف: اخبار در مساله برزخ و تفاصيل آنچه بر سر مؤمنين و غير مؤمنين مى‌آيد بسيار

[1] تفسير قمى، ج 2، ص 94.

[2] فروع كافى، ج 3، ص 242، ح 3.

[3] تفسير قمى، ج 2، ص 94.

[4] ( 4 و 5 و 6) فروع كافى، ج 3، ص 244، ح 1 و 2 و 3.

[5] ( 4 و 5 و 6) فروع كافى، ج 3، ص 244، ح 1 و 2 و 3.

[6] ( 4 و 5 و 6) فروع كافى، ج 3، ص 244، ح 1 و 2 و 3.