و در تفسير قمى در ذيل جمله(وَ هُدُوا
إِلَى الطَّيِّبِ مِنَ الْقَوْلِ) گفته كه مقصود
از قول طيب توحيد و اخلاص است. و در معناى جمله(وَ هُدُوا إِلى صِراطِ الْحَمِيدِ) فرموده، صراط حميد
ولايت است[2].
مؤلف: و در محاسن به سند خود از ضريس از امام باقر روايتى به اين
معنا آورده است[3].
و در مجمع البيان آمده كه از رسول خدا 6 روايت شده كه فرموده:
هيچ كس به قدر خداى عز و جل حمد را دوست نمىدارد[4].