نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 14 صفحه : 266
(وَ عَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضى)- و من براى رضاى تو عجله كردم
(يعنى علت عجلهام تحصيل رضاى تو بود).
ظاهرا مراد از قوم كه فرموده: دنبال سر موسى بودند، آن
هفتاد نفرى باشد كه براى ميقات پروردگارش انتخاب كرده بود، چون از ظاهر اينكه
هارون را خليفه خود در بنى اسرائيل كرد، و نيز از ساير جهات داستان، و اينكه در آيات
بعد به قومش مىفرمايد: (أَ فَطالَ عَلَيْكُمُ
الْعَهْدُ)- آيا براى اينكه دير برگشتم چنين كرديد؟ بر مىآيد كه منظور
اين نبوده كه تمامى بنى اسرائيل را در طور حاضر كند، و با همه آنان حركت نمايد.
و اما اينكه اين سؤال خداى تعالى چه وقت صورت گرفته در ابتداى حضور
موسى در ميعاد طور يا در اواخر آن؟ آيه شريفه با هر دو مىسازد، چون سؤال از اينكه
چرا عجله كردى غير از خود عجله است كه مقارن با سير و ملاقات است، و همين كه
احتمال داديم سؤال در ابتداى ورود موسى به طور نبوده باشد اين احتمال هم موجه
مىشود كه با در نظر گرفتن اينكه گمراه شدن بنى اسرائيل به وسيله سامرى به خاطر
دير كردن موسى بوده، جمله(فَإِنَّا قَدْ
فَتَنَّا قَوْمَكَ مِنْ بَعْدِكَ) در اواخر روزهاى
ميقات به موسى ابلاغ شده است، و ديگر حاجتى به آن چاره جوييهايى كه مفسرين در
توجيه آيات ذكر كردهاند نيست.
(قالَ فَإِنَّا قَدْ فَتَنَّا قَوْمَكَ مِنْ بَعْدِكَ وَ
أَضَلَّهُمُ السَّامِرِيُّ) كلمه فتنه به
معناى امتحان و اختبار است و اگر اضلال را به سامرى- كه گوساله را درست كرده و بنى
اسرائيل را به عبادت آن وا داشت- نسبت داده، به خاطر اين بوده كه سامرى يكى از
عوامل ضلالت آنان بوده.
و حرف فاء در جمله(فَإِنَّا قَدْ فَتَنَّا قَوْمَكَ) براى تعليل است و
مطلبى را كه از مفهوم سياق بر مىآيد تعليل مىكند، زيرا از قول موسى كه گفت:(هُمْ أُولاءِ عَلى أَثَرِي)
فهميده مىشود كه مردمش در هنگام بيرون آمدنش وضع خوبى داشتهاند، و پيش آمدى كه
مايه دلواپسى موسى در غيبتش باشد پيش نيامده بود، و چون از ناحيه آنان خاطرش جمع
بوده خطاب شده كه خيلى خاطر جمع نباش ما بعد از آمدنت آنان را آزموديم، درست از
امتحان در نيامدند و گمراه شدند.
و كلمه قومك با اينكه ممكن بود بفرمايد: فانا قد
فتناهم از باب به كار بردن اسم ظاهر در جاى ضمير است، و شايد مراد از آن غير
قوم در آيه قبلى باشد، يعنى مراد از آن در اين آيه عموم مردم باشد، و مراد از قوم
در آيه قبلى آن هفتاد نفرى باشد كه براى بردن ميقات انتخاب نموده بود.
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 14 صفحه : 266