زيرا اطاعت آنان اطاعت خدا است، و معصيتشان معصيت خدا است، چون خدا مرا مبعوث كرده تا با حكمت و موعظه حسنه بسويش دعوت كنم، پس هر كه با من در اين دعوت مخالفت كند از هالكين خواهد بود، و ذمه خدا و رسول از او برى‌ء است و هر كس در كارى ولى امر شما شد، بغير آنچه من دعوت مى‌كنم عمل نمايد لعنت خدا و ملائكه و همه مردم بر او باد[1].

و در تفسير قمى در ذيل آيه‌(وَ جادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ) از امام نقل كرده كه فرمود: جدال احسن قرآن است.[2] و در كافى از على بن ابراهيم به سند خود از ابى عمرو زبيرى از امام صادق (ع) روايت كرده كه در ذيل آيه‌(ادْعُ إِلى‌ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ) فرمود: به قرآن‌[3].

مؤلف: ظاهر اين روايت اين است كه تفسير جمله‌(بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ) باشد، و حاصلش اين مى‌شود كه جدال احسن را بايد از قرآن آموخت كه ادب خدا در آن نشان داده شده.

و در تفسير عياشى از حسين بن حمزه روايت شده كه فرمود: من از امام صادق (ع) شنيدم كه مى‌فرمود: وقتى رسول خدا 6 ديد كه بر سر حمزة بن عبد المطلب چه آوردند گفت: خدايا حمد مخصوص تو است و شكايت هم بسوى تو است، و تويى ياور بر آنچه من مى‌بينم، آن گاه فرمود: اگر قدرت به دستم بيفتد و بر دشمن ظفر پيدا كنم مثله‌اش مى‌كنم و مثله مى‌كنم، و مثله مى‌كنم در اينجا بود كه اين آيه شريفه نازل شد:(وَ إِنْ عاقَبْتُمْ فَعاقِبُوا بِمِثْلِ ما عُوقِبْتُمْ بِهِ وَ لَئِنْ صَبَرْتُمْ لَهُوَ خَيْرٌ لِلصَّابِرِينَ) رسول خدا 6 عرض كرد: پروردگارا صبر مى‌كنم صبر مى‌كنم.[4] و در الدر المنثور است كه ابن منذر و طبرانى و ابن مردويه و بيهقى در دلائل، از ابن عباس روايت كرده‌اند كه گفت: رسول خدا 6 در روزى كه حمزه، شهيد و مثله شد فرمود: اگر به قريش ظفر يافتم هفتاد نفرشان را مثله مى‌كنم، اينجا بود كه خداى تعالى اين آيه را نازل فرمود:(وَ إِنْ عاقَبْتُمْ ...) رسول خدا 6 عرض كرد

[1] الدر المنثور، ج 4، ص 135.

[2] تفسير قمى، ج 1، ص 392.

[3] فروع كافى، ج 5، ص 13، ح 1.

[4] تفسير عياشى، ج 2، ص 274، ح 85.