چون خداوند كينه و حسد را از دلهايشان كنده، ديگر احدى از آنان قصد سويى نسبت به ديگرى ندارد، بلكه همه برادرانى هستند در برابر هم كه بر تختها تكيه زده‌اند، و به زودى در بحث روايتى معنايى براى روبروى هم بودنشان خواهد آمد- ان شاء اللَّه تعالى.

و همچنين از ناحيه اسباب و عوامل بيرونى نيز در امنيت‌اند، ديگر دچار نصب (خستگى) نمى‌گردند. و نيز از ناحيه پروردگارشان هم ايمن هستند، و از بهشت هرگز اخراج نمى‌شوند، پس اهل بهشت از هر جهت در سعادت و كرامتند، و از هيچ جهتى دچار شقاوت و خوارى نمى‌شوند، نه از ناحيه درونشان و نه از بيرونشان و نه از خدايشان.

قضاهاى رانده شده [قضاهاى رانده شده‌اى كه در قرآن حكايت شده است‌]

قضاهايى كه از مصدر جلال رب العزه در بدو خلقت انسان رانده شده، و قرآن كريم آنها را حكايت نموده، دو سنخ است: يكى اصلى و يكى فرعى، و اصلى آنها ده تا است:

اول اينكه به ابليس فرمود:(فَاخْرُجْ مِنْها فَإِنَّكَ رَجِيمٌ)[1] دوم اينكه به او فرمود:(وَ إِنَّ عَلَيْكَ اللَّعْنَةَ إِلى‌ يَوْمِ الدِّينِ)[2].

كه البته ممكن است اين دو را به يك قضا برگردانيد.

سوم اينكه به او فرمود:(فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِينَ إِلى‌ يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ)[3].

چهارم اينكه باز به او فرمود:(إِنَّ عِبادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطانٌ)[4].

پنجم اينكه دنبال آن فرمود:(إِلَّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغاوِينَ)[5].

ششم اينكه فرمود:(وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِينَ)[6].

هفتم اينكه به آدم فرمود:(اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ)[7].

[1] پس بيرون شو كه تو رانده شده و مطرودى. سوره حجر، آيه 34.

[2] و به درستى كه بر تو است لعنت تا روز جزاء. سوره حجر، آيه 35.

[3] پس به درستى كه تو از مهلت داده‌گانى تا روز وقت دانسته شده. سوره حجر، آيه 38.

[4] به درستى كه تو را بر بندگان من تسلطى نيست. سوره حجر، آيه 42.

[5] مگر آن كسى كه از تو متابعت كند. سوره حجر، آيه 42.

[6] و به درستى كه دوزخ وعده‌گاه همه ايشان است. سوره حجر، آيه 43.

[7] فرود آييد در حالى كه بعضى از شما دشمن بعضى ديگر باشد. سوره بقره، آيه 36.