داده: كه مغفرت و اجر عظيم دارند)[1]، و نيز فرموده: ((يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ، وَ ابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ)، اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از خدا بترسيد، و (بدين وسيله) وسيله‌اى بدرگاهش بدست آوريد)[2] و آيات قرآنى در اين باره بسيار است.

يكى ديگر قرآن كريم است، كه خودش در اين باره فرموده: ((يَهْدِي بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَهُ، سُبُلَ السَّلامِ وَ يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ، وَ يَهْدِيهِمْ إِلى‌ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ‌)، خداوند بوسيله قرآن كسانى را كه در پى خوشنودى اويند، باذن خودش بسوى راه‌هاى سلامتى هدايت نموده، و ايشان را از ظلمت‌ها بسوى نور هدايت نموده، و نيز بسوى صراط مستقيم راه مينمايد)[3].

يكى ديگر هر چيزيست كه با عمل صالح ارتباطى دارد، مانند مسجدها، و امكنه شريفه، و متبركه، و ايام شريفه، و انبياء، و رسولان خدا، كه براى امت خود طلب مغفرت مى‌كنند، هم چنان كه در باره انبياء فرموده: ((وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ، جاؤُكَ، فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ، لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحِيماً)، و اگر ايشان بعد از آنكه بخود ستم كردند، آمدند نزد تو، و آمرزش خدا را خواستند، و رسول هم برايشان طلب مغفرت كرد، خواهند ديد كه خدا توبه پذير رحيم است)[4].

و يكى ديگر ملائكه است، كه براى مؤمنين طلب مغفرت مى‌كنند، هم چنان كه فرمود: ((الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ، يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ، وَ يُؤْمِنُونَ بِهِ، وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا)، آن فرشتگان كه عرش را حمل مى‌كنند، و اطرافيان آن، پروردگار خود را بحمد تسبيح مى‌گويند، و باو ايمان دارند، و براى همه آن كسانى كه ايمان آورده‌اند، طلب مغفرت مى‌كنند)[5] و نيز فرموده:

((وَ الْمَلائِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ، وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِي الْأَرْضِ، أَلا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ‌)، و ملائكه با حمد پروردگار خود، او را تسبيح ميگويند، و براى هر كس كه در زمين است طلب مغفرت مى‌كنند، آگاه باشيد كه خداست كه آمرزگار رحيم است)[6].

يكى ديگر خود مؤمنينند، كه براى خود، و براى برادران ايمانى خود، استغفار مى‌كنند، و خداى تعالى از ايشان حكايت كرده كه مى‌گويند: ((وَ اعْفُ عَنَّا، وَ اغْفِرْ لَنا، وَ ارْحَمْنا، أَنْتَ مَوْلانا)، و بر ما ببخشاى، و ما را بيامرز و بما رحم كن، كه تويى سرپرست ما)[7].

(قسم دوم از شفاعت) قسم دوم شفيعى است كه در روز قيامت شفاعت مى‌كند، شفاعت بان معنايى كه شناختى، حال ببينيم اين شفيعان چه كسانى هستند؟ يك طائفه از اينان انبياء :ند، كه قرآن كريم در باره شفاعتشان مى‌فرمايد: ((وَ قالُوا: اتَّخَذَ الرَّحْمنُ وَلَداً، سُبْحانَهُ، بَلْ عِبادٌ مُكْرَمُونَ‌)،

[1]- سوره مائده آيه 9

[2]- سوره مائده آيه 35

[3]- سوره مائده آيه 16

[4]- سوره نساء آيه 64

[5]- سوره مؤمن آيه 7

[6]- سوره شورى آيه 5

[7]- سوره بقره آيه 286