حکومت آل سعود مسؤولیت کنترل زایران خانه خدا را به عهده گرفته است و این جاست که با اطمینان مى‌گوییم که حادثه مکه جداى از سیاست اصولى جهانخواران در قلع و قمع مسلمانان آزاده نیست. ما با اعلام برائت از مشرکین تصمیم بر آزادى انرژى متراکم جهان اسلام داشته و داریم، و به یارى خداوند بزرگ و با دست فرزندان قرآن روزى این کار صورت خواهد گرفت. و انشاءالله روزى همه مسلمانان و دردمندان علیه ظالمین جهان فریاد زنند و اثبات کنند که ابرقدرت‌ها و نوکران و جیره‌خوارانشان از منفورترین موجودات جهان هستند.

کشتار زایران خانه خدا توطئه‌اى براى حفظ سیاست‌هاى استکبار و جلوگیرى از نفوذ اسلام ناب محمدى صلى‌الله علیه و آله و سلم است. و کارنامه سیاه و ننگین حاکمان بى درد کشورهاى اسلامى حکایت از افزودن درد و مصیبت بر پیکر نیمه جان اسلام و مسلمین دارد.

پیامبر اسلام نیازى به مساجد اشرافى و مناره‌هاى تزییناتى ندارد. پیامبر اسلام دنبال مجد و عظمت پیروان خود بوده است که متأسفانه با سیاست‌هاى غلط حاکمان دست نشانده به خاک مذلت نشسته‌اند. مگر مسلمانان جهان فاجعه قتل عام صدها عالم و هزاران زن و مرد فرقه‌هاى مسلمین را در طول حیات ننگین آل سعود و نیز جنایت قتل عام زایران خانه خدا را فراموش مى‌کنند؟ مگر مسلمانان نمى بینند که امروز مراکز وهابیت در جهان به کانون‌هاى فتنه و جاسوسى مبدل شده‌اند که از یک طرف اسلام اشرافیت، اسلام ابوسفیان، اسلام ملاهاى کثیف دربارى، اسلام مقدس نماهاى بى شعور حوزه‌هاى علمى و دانشگاهى اسلام ذلت و نکبت، اسلام پول و زور، اسلام فریب و سازش و اسارت، اسلام حاکمیت سرمایه و سرمایه‌داران بر مظلومین و پابرهنه‌ها و در یک کلام اسلام آمریکایى را ترویج مى‌کنند و از طرف دیگر سر بر آستان سرور خویش، آمریکاى جهانخوار مى‌گذارند.

مسلمانان نمى دانند این درد را به کجا ببرند که آل سعود و خادم‌الحرمین به اسرائیل اطمینان مى‌دهد که ما اسلحه خودمان را علیه شما به کار نمى بریم و براى اثبات حرف خود با ایران قطع رابطه مى‌کنند. واقعاً چقدر باید رابطه سران کشورهاى اسلامى با صهیونیست‌ها گرم و صمیمى شود تا در کنفرانس سران کشورهاى اسلامى مبارزه صورى و ظاهرى هم با اسرائیل از دستور کار آنان و جلسات آنان خارج شود. اگر اینها یک جو غیرت و حمیت اسلامى و عربى داشتند، حاضر به یک چنین معامله کثیف سیاسى و خودفروشى و وطن فروشى نمى شدند.

آیا این حرکات براى جهان اسلام شرم‌آور نیست؟ و تماشاچى شدن گناه و جرم نمى باشد؟ آیا از مسلمانان کسى نیست تا بپاخیزد و این همه ننگ و عار را تحمل نکند؟ راستى ما باید بنشینیم تا سران کشورهاى اسلامى احساسات یک میلیارد مسلمان را نادیده بگیرند و صحه بر آن همه فجایع صهیونیست‌ها بگذارند و دوباره مصر و امثال آنان را به صحنه بیاورند؟ حال، مسلمانان باور مى‌کنند که زایران ایرانى براى اشغال خانه خدا و حرم پیامبر قیام کرده‌اند و مى‌خواستند کعبه را دزدیده به قم ببرند؟ اگر مسلمانان جهان باور کرده‌اند که سران آنها دشمنان واقعى آمریکا و شوروى و اسرائیل هستند، تبلیغات آنان هم در مورد ما را باور مى‌کنند.

[ 232 ]

البته ما این واقعیت و حقیقت را در سیاست خارجى و بین‌الملل اسلامى مان بارها اعلام نموده‌ایم که در صدد گسترش نفوذ اسلام در جهان و کم کردن سلطه جهانخواران بوده و هستیم، حال اگر نوکران آمریکا نام این سیاست را توسعه‌طلبى و تفکر تشکیل امپراطورى بزرگ مى‌گذارند، از آن باکى نداریم و استقبال مى‌کنیم. ما در صدد خشکانیدن ریشه‌هاى فاسد صهیونیزم، سرمایه‌دارى و کمونیزم در جهان هستیم، ما تصمیم گرفته‌ایم به لطف و عنایت خداوند بزرگ نظام‌هایى را که بر این سه پایه استوار گردیده‌اند نابود کنیم و نظام اسلام رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم را در جهان استکبار ترویج نماییم، و دیر یا زود ملت‌هاى در بند شاهد آن خواهند بود. ما با تمام وجود از گسترش باج‌خواهى و مصونیت کارگزاران آمریکایى حتى اگر با مبارزه قهرآمیز هم شده باشد جلوگیرى مى‌کنیم. انشاءالله ما نخواهیم گذاشت از کعبه و حج، این منبر بزرگى که بر بلنداى بام انسانیت باید صداى مظلومان را به همه عالم منعکس سازد و آواى توحید را طنین اندازد، صداى سازش با آمریکا و شوروى و کفر و شرک نواخته شود. و از خدا مى‌خواهیم که این قدرت را به ما ارزانى دارد که نه تنها از کعبه مسلمین که از کلیساهاى جهان نیز ناقوس مرگ آمریکا و شوروى را به صدا درآوریم. مسلمانان جهان و محرومین سراسر گیتى از این برزخ بى انتهایى که انقلاب اسلامى ما براى همه جهانخواران آفریده است، احساس غرور و آزادى کنند و آواى آزادى و آزادگى را در حیات و سرنوشت خویش سر دهند و بر زخم‌هاى خود مرهم گذارند، که دوران بن بست و ناامیدى و تنفس در منطقه کفر به سر آمده است و گلستان ملت‌ها رخ نموده است. و امیدوارم همه مسلمانان شکوفه‌هاى آزادى و نسیم عطر بهارى و طراوت گل‌هاى محبت و عشق و چشمه‌سار زلال جوشش اراده خویش را نظاره کنند، همه باید از مرداب و باتلاق و سکوت و سکونى که کارگزاران سیاست آمریکا و شوروى بر آن تخم مرگ و اسارت پاشیده‌اند، به درآییم و به سوى دریایى که زمزم از آن جوشیده است روانه شویم و پرده کعبه و حرم خدا را که به دست نامحرمان نجس آمریکا و آمریکازاده‌ها آلوده شده است با اشک چشم خویش شستشو دهیم.

مسلمانان تمامى کشورهاى جهان! از آن جا که شما در سلطه بیگانگان گرفتار مرگ تدریجى شده‌اید باید بر وحشت از مرگ غلبه کنید و از وجود جوانان پرشور و شهادت طلبى که حاضرند خطوط جبهه کفر را بشکنند استفاده نمایید، به فکر نگه داشتن وضع موجود نباشید بلکه به فکر فرار از اسارت و رهایى از بردگى و یورش به دشمنان اسلام باشید که عزت و حیات در سایه مبارزه است و اولین گام در مبارزه، اراده است و پس از آن تصمیم بر این که سیادت کفر و شرک جهانى خصوصاً آمریکا را بر خود حرام کنید. ما در مکه باشیم یا نباشیم دل و روحمان با ابراهیم و در مکه است. دروازه‌هاى مدینه‌الرسول را به روى ما ببندند یا بگشایند، رشته محبتمان با پیامبر هرگز پاره و سست نمى شود، به سوى کعبه نماز مى‌گزاریم و به سوى کعبه مى‌میریم. و خدا را سپاس مى‌گزاریم که در میثاقمان با خداى کعبه پایدار مانده‌ایم و پایه‌هاى برائت از مشرکین را با خون هزاران هزار شهید از عزیزانمان بنیان نهاده‌ایم و منتظر هم نمانده‌ایم که حاکمان بى شخصیت بعض کشورهاى اسلامى و