تاریخ: 7/3/62

بیانات امام خمینى در جمع روحانیون، مسؤولان و مقامات لشکرى و کشورى به مناسبت فرا رسیدن نیمه شعبان‌

مناجات شعبانیه از بزرگترین و عظیم ترین معارف الهى است

بسم الله الرحمن الرحیم‌

متقابلاً این عید بزرگ عظیم اسلامى مذهبى را به حضار محترم و اعاظم کشور و به سایر قشرهاى مستضعف جهان، خصوصاً ملت عظیم الشان ایران تبریک عرض مى‌کنم و امیدوارم که انشاءالله با عنایات خاصه ولى عصر ارواحنا له الفداء این کشتى متلاطم انسانیت به ساحل نجات برسد و مستضعفان جهان بر مستکبران ظالم پیروز شوند. و امید است که حکومت بزرگ همگانى حضرت سلام الله علیه به زودى برقرار شود و چشم همه ما را و همه مسلمین جهان را به نور مبارکش روشن فرماید. این سه ماه رجب و شعبان و ماه مبارک رمضان برکات بسیار نصیب انسان، انسان‌هائى که مى‌توانند استفاده کنند از این برکات، شده است. البته مبدأ همه مبعث است و دنبال او تمام جهاتى که هست. در ماه رجب، مبعث بزرگ و ولادت مولا على ابن ابیطالب سلام الله علیه و بعض ائمه دیگر و در ماه شعبان ولادت حضرت سیدالشهدا سلام الله علیه و ولادت حضرت صاحب اروحناله الفداء و در ماه مبارک، نزول قرآن بر قلب مبارک پیغمبر اکرم بوده است و شرافت این سه ماه در زبان ها و در بیان‌ها و در عقل‌ها و در فکرها نمى‌گنجد و از برکات این ماه‌ها ادعیه‌اى است که وارد شده است در این ماه ها. ما امروز در ماه شریفه واقع هستیم و مناجات شعبانیه از بزرگترین مناجات و از عظیم ترین معارف الهى و از بزرگترین امورى است که آنهائى که اهلش هستندتوانند تا حدود ادراک خودشان استفاده کنند. عناوین مسائل الهى و مسائل عرفانى، عناوین سهلى است که هرکس گمان مى‌کند که این عناوین را فهمیده است و امور استدلالیه‌ء قرآنیه هم در عین حالى که دقیق است، لیکن سهل الادراک است. بعد از قیام برهان و دنبال او رساندن حاصل این عناوین و نتیجه برهان به قلب مشکل‌تر است، که ایمان گفته مى‌شود به آن و چه بسا که اصحاب برهان به این مرتبه ایمان نرسیده باشند. این یک مساله‌اى است که باید با تلقینات و تکرار و ریاضات به قلب رساند. شما ملاحظه مى‌کنید که به حسب ضرورت یک کسى که مرده است، از او به انسان ضررى وارد نمى‌شود، لکن الا بعض اشخاص دیگران اگر چنانچه در یک قبرستانى باشند و کسى نباشد یا با یک مرده‌اى همجوار باشند در غسالخانه و تنها باشند ترسند، براى اینکه آن برهان ضرورت عقلى به دل نرسیده است. آن معنایى که عقل ادراک کرده است ضرورت هم دارد، لکن به دل نرسیده است. لکن آنهائى که مثلاً