تاریخ: 4/10/61

بیانات امام خمینى در دیدار با وزیر، مسؤولان دوایر سیاسى - ایدئولوژیک و پرسنل گروه تحقیقات صنعتى و دفاعى وزارت دفاع

آنچه ما به دست آورده ایم، این است که اسلام را زنده کرده‌ایم

بسم الله الرحمن الرحیم‌

من از شما عزیزانى که براى اسلام و میهن خودتان افتخار آفریدید و با گزارشات و پیشرفت‌هاى خود مرا خوشحال کردید تشکر مى‌کنم ما هر قدمى که به پیش مى‌رویم، از جنایاتى که به وسیله آمریکا و امثال آن و ایادى داخلى آمریکا بر این کشور رفته است، بیشتر مطلع مى‌شویم. بزرگترین خیانتى که کردند همین بود که نگذاشتند جوان‌ها و ارتش ما رشد کنند. اگر از اول ارتش ما یک ارتش اسلامى بود و آن تعهدات اسلامى را داشت و به آن عمل مى‌کرد، حالا وضع ما غیر از این بود. معذلک خداوند تبارک و تعالى سایه عنایتش را بر سر این ملت انداخت که در بین راه جلوى مفاسد را بگیریم، البته باز هم در بین راه هستیم و من امیدوارم که آقایان با دلگرمى به کار خود ادامه دهند و توجه داشته باشند به اینکه خداوند به آنها اجر خواهد داد و همین کارهاى شما هم از عبادات بزرگ است و علاوه بر اینکه در دنیا و در همه جا ثبت مى‌شود در نامه عمل شما هم ثبت خواهد شد.

ما در عین حال که در این جنگ عزیزانى را از دست داده‌ایم و آنهمه جنایت بر این کشور وارد شده است و اخیراً جنایت بزرگ دزفول را متحمل شده‌ایم که من در اینجا به خانواده‌هاى مصیبت دیدگان این حادثه تسلیت گفته و براى مصدومین آنها نیز از خداوند شفا مى‌خواهم، اما چیزى که کشور ما دریافت کرده است بسیار ارزشمندتر و عزیزتر از اینهاست. البته ما صدمات به افراد را نمى‌توانیم جبران کنیم، لکن امید است که بعدها اشخاص دیگرى بیایند جبران کنند. آنهائى که بدبین هستند و در گوشه‌اى نشسته‌اند و روى نقطه ضعف‌ها انگشت مى‌گذارند که چرا ما کشته دادیم، چرا وضع فلان است و از این چراها و چراها، هیچ گاه آن طرفش را در نظر نمى‌گیرند که ما چه دریافت کرده‌ایم. و البته این را ما و همه مى‌دانیم که چقدر از ما کشته و معلول و مصدوم شدند ولى ما ابتدا به جنگ نکردیم .اگر آقایان مى‌گویند که چرا شما با آمریکا در افتادید که این جنگ واقع شود، که ما هم از اول مى‌دانستیم که در افتادن با آمریکا و همه قدرت‌این توابع را دارد، ولى این اشکالى است که این آقایان باید به خود پیغمبر بکنند که چرا با ابوسفیان‌ها در افتادید تا عمویت و افراد بزرگى از اسلام کشته شوند و مى‌بایست تسلیم مى‌شدى و در گوشه خانه‌ات مى‌نشستى و در این صورت به امیرالمؤمنین هم این