- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل تسنن
- کتابخانه تصویری (اهل تسنن)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل تسنن
- کتابخانه تصویری (اهل تسنن)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
|
||||
| نام کتاب : حماسه حسینی 3 نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 107 | ||||
|
ظاهرا در این مورد [ امام ] وظیفه‌ای جز این ندارد که حق خود را مطالبه
کند و اگر اعوان و انصار به قدر کافی دارد اقدام کند و اگر نه سرجای خود
می‌نشیند همانطور که علی ( ع ) در موقع خلافت ابوبکر گفت : « افلح من
نهض بجناح او استسلم فاراح » [1] . و در موقع خلافت عثمان گفت :
« و الله لاسلمن ما سلمت امور المسلمین و لم یکن فیها جور الا علی خاصة ». علی ( ع ) با خلفای زمان خود در مسائل قضایی و سیاسی و علمی همکاری می‌کرد یعنی به آنها مشورت می‌داد و آنها را تقویت و تأیید می‌کرد . قضاوتهای مولی و مشورتها و جوابهای علمی او مشهور است . در این قسمت این جهت را که افکار عمومی چگونه قضاوت می‌کند باید در نظر گرفت . اگر امام به حق را مردم از روی جهالت و عدم تشخیص نمی‌خواهند ، او به زور نباید و نمی‌تواند خود را به مردم به امر خدا تحمیل کند . لزوم بیعت هم برای این است . اما قسمت دوم یعنی بیعت . اولا بیعت چیست ؟ تعریفی که ما از بیعت پیدا کرده‌ایم همان است که در " النهایة " ابن اثیر ماده بیع آمده است . می‌گوید : " و فی الحدیث : « ألا تبایعونی علی الاسلام . هو عبارش عن المعاقدش علیه و المعاهدش ، کأن کل واحد منهما باع ما عنده من صاحبه و أعطاه خالصة نفسه » [1] نهج البلاغه ، خطبه 5 [ رستگار کسی است که با یار و یاور برخیزد ، و یا تسلیم شود و دیگران را از کشمکش بیهوده آسوده سازد ] . |
||||
| نام کتاب : حماسه حسینی 3 نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 107 | ||||
|
www.eShia.ir