نام کتاب : حکمتها و اندرزها نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 257
و نفهمند و مبهم ببینند و آن وقت به خیال بپردازند .
مردمی یافت میشوند علاقهمند به قرآن ، ولی دوست نمیدارند عظمت اعجاز
آمیز این کتاب مقدس را از نزدیک ببینند ، در آیات روشن این کتاب
مقدس تدبر و تفکر کنند ، عظمت این کتاب در نظر آنها این است که آن را
در پشت ابرها و بالای آسمانها قرار بدهند و بگویند قابل فهمیدن نیست ،
کسی حق مطالعه و تدبر در آن را ندارد ، فقط ائمه اطهار علیهم السلام حق
دارند به قرآن نزدیک گردند ، یعنی در نظر اینها قرآن هنگامی عظمت دارد
که مجهول و مبهم باشد ، نام این عادت را میتوان " میل به حرکت در
تاریکی " و یا " خفاش منشی " گذاشت . قرآن کریم میفرماید : "
« او من کان میتا فاحییناه و جعلنا له نورا یمشی به فی الناس کمن مثله
فی الظلمات لیس بخارج منها »" [1] آیا آنکه ما او را زنده کردیم و
برای او نوری قرار دادیم که در روشنی آن نور که نور عقل و علم و فهم و
بصیرت است در میان مردم حرکت میکند و هر چیزی را در روشنی میبیند ،
روشن بین و حقیقت بین است ، مانند آن کسی است که در تاریکی راه میرود
، در تاریکی جهالت ، خودش را با قلاب جهل و با قلاب خیال و واهمه با
اشیاء مربوط میکند ، آیا ایندو مانند یکدیگرند ؟ البته نه . پس میبینیم
که یک عده میل دارند خود را با قلاب جهل با قرآن مربوط کنند ، میل به از
دور دیدن دارند به بهانه این که فقط ائمه اطهار هستند که حق نزدیک شدن
به قرآن را دارند ، در صورتی که خود ائمه اطهار همیشه مردم را به تدبر و
تفکر در قرآن دعوت میکردهاند و
[1] انعام / . 122
نام کتاب : حکمتها و اندرزها نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 257