نام کتاب : حرکت و زمان در فلسفه اسلامی 2 نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 54
شیء متحرک در هر مرتبهای که هست آن مرتبه ماده است برای مرتبه بعد و
مرتبه بعد ماده است برای مرتبه بعد ، و حتی گفتیم در حرکت ، ماده و
صورت و قوه و فعلیت هم آغوشند . خلاصه اگر موضوع به معنای ماده مقصود
باشد حرفی نیست ولی این همان موضوع محل بحث در اینجا نیست .
حرکت جوهری روح حرکت عرضی ، و دهر روح زمان است
بعد یک تفریعی مرحوم آخوند دارد که تا آنجا که در نظرم هست در
تعلیقات " شفا " هم ذکر شده و شاید اصل آن در خود " شفا " هست .
این تفریع را بهتر بود در بحث زمان ذکر میکردند ولی در اینجا آوردهاند .
میگویند : " فالحرکه بمنزله جسد روحها الطبیعه ، کما أن الزمان بمنزله
جسد روحه الدهر " تعبیرشان این است که نسبت حرکت به طبیعت نسبت بدن
به روح است . این را مرحوم حاجی اینطور توضیح دادهاند که مقصودشان از
طبیعت ، همان طبیعت سیال است ، و در نتیجه مقصود از حرکت ، حرکت غیر
جوهری است . در واقع مقصود این است که : حرکت عرضی بمنزله بدن است و
طبیعت سیال که حرکت جوهری است بمنزله روح است . یعنی نسبت حرکت
عرضی با حرکت جوهری نسبت بدن با روح است . همانطور که روح مقوم بدن و
بمنزله صورت است ، حرکت جوهری هم مقوم حرکات عرضیه است ، کما اینکه
زمان به منزله جسدی است که روحه الدهر . توضیح مفصل این تعبیر در بحث
زمان خواهد آمد ، ولی در اینجا به طور اجمال توضیح میدهیم .
مرحوم آخوند به تبع دیگران زمان را مقدار حرکت میداند ، یعنی هر حرکتی
دارای دو مقدار است : یکی مقدار به حسب مسافت ، یعنی ما فیه الحرکه ،
و دیگری مقداری که گاهی کمتر و گاهی بیشتر میشود و ما آنرا زمان مینامیم
. منتهی این زمان عمومی که ما همه اشیاء را با آن مقایسه میکنیم ، از نظر
قدما مقدار حرکت فلک الافلاک بود ، ولی مرحوم آخوند معتقد است که زمان
عمومی مقدار حرکت
نام کتاب : حرکت و زمان در فلسفه اسلامی 2 نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 54