نام کتاب : حرکت و زمان در فلسفه اسلامی 1 نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 386
موجود میشود از آن جهت که موجود واقع در زمان است . موجودات زمانی
واقع در زمان هستند ، مثلا ما الان در زمان قرار داریم ، و اما معنای اینکه
در زمان هستیم و زمان ظرف ما هست چیست . بعدا نیز خواهیم گفت که این
" در بودن " در بودن تحلیلی است نه عینی و خارجی ، مثل در اطاق بودن ،
اینجور نیست و بعدا تفصیلش میآید که خود در زمان بودن واقعی و خارجی
نیست بلکه انتزاعی است . بنابراین مسأله " هیئت حاصله از در زمان
بودن " که تعریف " متی " است امر انتزاعی و غیر عینی میشود .
فرضا از اینها هم که صرف نظر بکنیم ، آیا حرکت در نسبت شیء به زمان
معنی دارد ؟ نه این هم معنی ندارد ، چون در آینده خواهیم گفت که زمان و
حرکت یک چیز است ، یعنی هر شیء که حرکت دارد اگر مقدار حرکت آن را
مبهم در نظر نگیریم و متعین در نظر بگیریم میشود زمان ، و هر چیزی که
متحرک است زمانی و هر چیزی که زمانی است متحرک است ، اگر چیزی زمانی
باشد محال است متحرک نباشد ، به عدد حرکات عالم هم زمان وجود دارد ،
منتهی یک حرکت از حرکات عالم را که مقیاس سنجش سایر حرکات میگیریم
، زمان را از آن انتزاع میکنیم و این زمان اصطلاحی است والا در واقع همه
حرکات میتوانند منشأ انتزاع زمان باشند . ما حرکات شب و روز را مقیاس
زمان میگیریم و آن را مثلا به بیست و چهار قسمت تقسیم میکنیم و آن را
باز به تقسیمات دیگر و همچنین ، حرکت زمین به دور خورشید را سال حساب
میکنیم و هکذا ، و حرکات دیگر را با این مقیاسهای وضعی میسنجیم . حرکت
و زمان یک چیز است ، و چون حرکت در حرکت معنی ندارد ، حرکت در زمان
و حرکت در نسبت شیء به زمان ( متی ) هم معنی ندارد ، بنابراین حرکت در
" متی " را هم نفی میکنیم .
اکنون میپردازیم به مقوله جده ، مقوله جده هم در مقوله بودنش بحث
هست ، ولی در هر صورت آن را تعریف کرده اند : " هیئت احاطه شیء بر
شیء دیگر " مثل تقمص و تعمم و . . . این هم یک امری است مثل مقوله
اضافه ، یعنی اصالت ندارد ،
نام کتاب : حرکت و زمان در فلسفه اسلامی 1 نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 386