نام کتاب : تعلیم و تربیت در اسلام نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 77
تعادلی میان همه استعدادهای طبیعی باشد که فعلا این بحث مطرح نیست .
گفته شد که تربیت ، ساختن و از نوع صنعت نیست ، صرف پرورش است .
ممکن است کسی چنین بگوید که قسمتی از تربیت ، پرورش است و قسمت دیگر
ساختن ، و یا لااقل بگوید اینجا دو نظریه است : [ نظریه علمای قدیم و
نظریه علمای جدید غرب ] .
تربیت از نظر علمای قدیم
از نظر علمای تربیت قدیم در این جهت شک و تردیدی نبود که قسمتی از
اخلاقیات را باید در وجود بشر تکوین کرد و به اصطلاح علمای اخلاق باید
فضائل را به صورت ملکات در انسان ایجاد نمود . از نظر علمای قدیم آدم
تربیت شده آدمی بود که آنچه که فضیلت نامیده میشود ، در او به صورت
خوی و ملکه درآمده باشد [1] و مادامی که یک فضیلت به صورت ملکه در
نیامده باشد یا به طبیعت ثانوی انسان بدل نشده باشد " حال " است نه
فضیلت ، زیرا امری زایل شدنی است ، باید ملکه شود تا زوالش مشکل باشد
. علمای قدیم در تعریف عدالت میگفتند : عدالت ملکه تقوا و پرهیزکاری
است ، یعنی تقوا و پرهیزکاری برای انسان ، ملکه شده باشد ، و حتی
میگفتند انسان آنوقت دارای اخلاق فاضله است که در عالم خواب هم ضد آن
اخلاق از او
[1] و لذا در اخلاق همواره صحبت از ملکه فلان صفت است ، فیالمثل ملکه
شجاعت ، ملکه سخاوت .
نام کتاب : تعلیم و تربیت در اسلام نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 77