نام کتاب : آشنایی با قرآن 3 نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 12
است برای هدفی که آن ، شکر و سپاسگزاری خداست : « لعلکم تشکرون » .
" شکر " کلمهای است که در قرآن زیاد با آن برخورد داریم . معنی "
شکر " این است که انسان در مقابل فردی که از او خیری به وی رسیده است
اظهار قدردانی کند و مثلا بگوید : من ممنون هستم . آیا معنی " شکر خدا "
همین است که بگوئیم : " الهی شکر " ؟ نه ، اشتباه است . " الهی شکر
" صیغه شکر است نه خود شکر . خود شکر چیز دیگری است . مثل اینکه کلمه
استغفر الله صیغه توبه است نه خود توبه . توبه ، پشیمانی از گناه و
تصمیم به عدم تکرار است . اظهار الهی استغفرک واتوب الیک [ اظهار
صیغه توبه است نه خود توبه ] . پس شکر یک معنی دقیقی دارد و آن عبارت
است از قدردانی ، اندازه شناسی ، حق شناسی . لهذا " شکر " هم درباره
بنده نسبت به خدا و هم خدا نسبت به بنده به کار میرود . « ان الله شکور
حلیم ». خدا شکور است یعنی او طاعت بندگان را قدرشناس است . هر
طاعتی که بنده میکند حقی دارد . خدا اجر بندهاش را ضایع نمیگرداند .
یعنی از عمل بنده قدردانی میکند ، آن را از بین نمیبرد . بنده اگر بخواهد
قدر شناس و شاکر باشد باید قدر نعمتهای خدا را بداند ، یعنی هر نعمتی را
بداند برای چه هدف و منظوری است و در همان مورد مصرف کند . در تعریف
" شکر " چنین گفتهاند : استعمال الشیء فیما خلق الله لاجله . به کار
بردن شیء در راهی که به خاطر آن آفریده شده . آیا شکر مثلا چشم که خدا به
ما داده این است که بگوییم : خدایا شکر که به من چشم دادی ؟ نه . عقل ،
فکر ، عاطفه ، احساسات ،
نام کتاب : آشنایی با قرآن 3 نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 12