نام کتاب : آشنایی با علوم اسلامی 2 نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 131
ه . محی الدین عربی حاتمی طائی اندلسی . از اولاد حاتم طائی است . در
اندلس تولد یافته اما ظاهرا بیشتر عمر خود را در مکه و سوریه گذرانده
است . شاگردان شیخ ابومدین مغربی اندلسی از عرفای قرن ششم است . سلسله
طریقتش با یک واسطه به شیخ عبدالقادر گیلانی سابق الذکر میرسد .
محی الدین که احیانا به نام ابن العربی نیز خوانده میشود ، مسلما
بزرگترین عرفای اسلام است . نه پیش از او و نه بعد از او کسی به پایه او
نرسیده است . به همین جهت او را " شیخ اکبر " لقب دادهاند .
عرفان اسلامی از بدو ظهور قرن به قرن تکامل یافت . در هر قرنی - چنانکه
اشاره شد - عرفای بزرگی ظهور کردند و به عرفان تکامل بخشیدند و بر
سرمایهاش افزودند . این تکامل تدریجی بود ولی در قرن هفتم به دست محی
الدین عربی " جهش " پیدا کرد و به نهایت کمال خود رسید .
محی الدین عرفان را وارد مرحله جدیدی کرد که سابقه نداشت . بخش دوم
عرفان یعنی بخش علمی و نظری و فلسفی آن وسیله محی الدین پایه گذاری شد .
عرفای بعد از او عموما ریزه خوار سفره او هستند . محی الدین علاوه بر
اینکه عرفان را وارد مرحله جدیدی کرد یکی از اعاجیب روزگار است .
انسانی است شگفت و به همین دلیل اظهار عقیدههای متضادی دربارهاش شده
است .
برخی او را ولی کامل ، قطب الاقطاب میخوانند و بعضی دیگر تا حد کفر
تنزلش میدهند . گاهی ممیت الدین و گاهی محی الدین اش میخوانند . صدر
المتألهین فیلسوف بزرگ و نابغه عظیم اسلامی نهایت احترام برای او قائل
است . محی الدین در دیده
نام کتاب : آشنایی با علوم اسلامی 2 نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 131