نام کتاب : امامت و رهبری نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 47
دارند . امامتی که در مورد قبول آنها هم هست ولی در کیفیت و شکل و
فردش با ما اختلاف دارند ، امامت به معنی زعامت اجتماع است که به
همین تعبیر و نظیر همین تعبیر از قدیم در کتب متکلمین آمده است . خواجه
نصیر الدین طوسی در " تجرید " امامت را این طور تعریف میکند : ریاسة
عامة یعنی ریاست عمومی . [ در اینجا ذکر یک مطلب لازم به نظر میرسد : ]
شئون رسول اکرم
پیغمبر اکرم به واسطه آن خصوصیتی که در دین اسلام بود در زمان خودشان به
حکم قرآن و به حکم سیره خودشان دارای شئون متعددی بودند یعنی در آن واحد
چند کار داشتند و چند پست را اداره میکردند . اولین پستی که پیغمبر اکرم
از طرف خدا داشت و عملا هم متصدی آن پست بود ، همین بود که پیغمبر بود
یعنی احکام و دستورات الهی را بیان میکرد . آیه قرآن میگوید : « ما
اتاکم الرسول فخذوه و ما نهیکم عنه فانتهوا »[1] آنچه پیغمبر برایتان
آورده بگیرید و آنچه نهی کرده [ رها کنید ] . یعنی آنچه پیغمبر از احکام
و دستورها میگوید ، از جانب خدا میگوید . پیغمبر از این نظر فقط بیان
کننده آن چیزی است که به او وحی شد . منصب دیگری که پیغمبر اکرم متصدی
آن بود ، منصب قضاست . او قاضی میان مسلمین بود ، چون قضا هم از نظر
اسلام یک امر گترهای نیست که هر دو نفری اختلاف پیدا کردند ، یک نفر
میتواند قاضی باشد . قضاوت از نظر اسلام یک شأن الهی است زیرا حکم به
عدل است و قاضی آن کسی است که در مخاصمات و اختلافات میخواهد به عدل
حکم کند . [1] سوره حشر آیه . 7
نام کتاب : امامت و رهبری نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 47