نام کتاب : امامت و رهبری نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 46
به نوعی دیگر . چطور شده است که شیعه امامت را جزء اصول دین میشمارد
ولی اهل تسنن از فروع دین میشمارند ؟ علتش همان است که عرض کردم :
مفهوم امامت در شیعه با آنچه که در اهل تسنن هست ، متفاوت است .
معنی امام
کلمه " امام " یعنی پیشوا . کلمه " پیشوا " در فارسی ، درست ترجمه
تحت اللفظی کلمه " امام " است و در عربی . خود کلمه امام یا پیشوا
مفهوم مقدسی ندارد . پیشوا یعنی کسی که پیشرو است عدهای تابع و پیرو او
هستند اعم از آنکه آن پیشوا عادل و راه یافته و درست رو باشد یا باطل و
گمراه باشد . قرآن هم کلمه امام را در هر دو مورد اطلاق کرده است . در
یک جا میفرماید : « و جعلناهم ائمة یهدون بامرنا »[1] ما آنها را
پیشوایان هادی به امر خودمان قرار دادیم . در جای دیگر میگوید : « ائمة
یدعون الی النار »[2] پیشوایانی که مردم را به سوی آتش میخوانند . یا
مثلا درباره فرعون کلمهای نظیر کلمه امام را اطلاق کرده است : « یقدم قومه
یوم القیامة »[3] که روز قیامت هم پیشاپیش قومش حرکت میکند . پس
کلمه امام یعنی پیشوا . ما به پیشوای باطل فعلا کاری نداریم ، مفهوم پیشوا
را عرض میکنیم .
پیشوایی در چند مورد است که در بعضی از موارد اهل تسنن هم قائل به
پیشوایی و امامت هستند ولی در کیفیت و شخصش با ما اختلاف دارند . اما
در بعضی از مفاهیم امامت اصلا آنها منکر چنین امامتی هستند نه اینکه قائل
به آن هستند و در فردش با ما اختلاف
[1] سوره انبیاء ، آیه . 73
[2] سوره قصص ، آیه . 41
[3] سوره هود ، آیه . 98
نام کتاب : امامت و رهبری نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 46