نام کتاب : ولاها و ولایتها نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 87
« احببته کنت سمعه الذی یسمع به و بصره الذی یبصر به و لسانه الذی ینطق
به و یده الذی یبطش بها ان دعانی اجبته و ان سالنی اعطیته » [1] .
خداوند میگوید : هیچ بنده ای با هیچ چیزی به من نزدیک نشده است که از
فرائض نزد من محبوب تر باشد همانا بنده من به وسیله نوافل و مستحبات -
که من فرض نکرده ام ولی او تنها به خاطر محبوبیت آنها نزد من انجام
میدهد - به من نزدیک میشود تا محبوب من میگردد همینکه محبوب من گشت ،
من گوش او میشوم که با آن میشنود و چشم او میشوم که با آن میبیند و زبان
او میشوم که با آن سخن میگوید و دست او میشوم که با آن حمله میکند اگر
مرا بخواند ، اجابت میکنم و اگر از من بخواهد ، میبخشد .
در این حدیث جان مطلب ادا شده است : عبادت موجب تقرب ، و تقرب
موجب محبوبیت نزد خداست ، یعنی با عبادت انسان به خدا نزدیک میشود و
در اثر این نزدیکی قابلیت عنایت خاص مییابد و در اثر آن عنایتها گوش
و چشم و دست و زبان او حقانی میگردد ، با قدرت الهی میشنود و میبیند و
میگوید و حمله میکند ، دعایش مستجاب و مسؤولش برآورده است .
حقیقت این است که روح مذهب تشیع که آن را از سایر مذاهب اسلامی
ممتاز میکند و بینش اسلامی خاص به پیروان خود میدهد ، دید خاص این
مذهب درباره " انسان " است . از طرفی
[1] کافی ، ج / 1 ص . 352
نام کتاب : ولاها و ولایتها نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 87