نام کتاب : مساله حجاب نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 190
کرد زیرا : اولا کلمه " خمار " به کار رفته نه کلمه " جلباب " . خمار
روسری کوچک است و جلباب روسری بزرگ . روسری کوچک را نمیتوان آن
اندازه جلو کشید و مانند پرده آویزان کرد به طوری که چهره و دور گردن و
گریبان و سینه را بپوشاند و در عین حال سر و پشت گردن و موها - که معمولا
در آن زمان بلند بوده است - پوشیده بماند .
ثانیا آیه میفرماید با همان روسریها که دارید چنین عملی انجام دهید .
بدیهی است اگر آن روسریها را بدان شکل روی چهره میآویختند ، جلو پای خود
را به هیچ وجه نمیدیدند و راه رفتن برایشان غیر ممکن بود . آن روسریها
قبلا " مشبک " و " توری " ساخته نشده بود که برای این منظور مفید
باشد . اگر منظور این بود که لزوما روسریها از پیش رو آویخته شود دستور
میرسید که روسریهائی تهیه کنید غیر از این روسریهای موجود که بتوانید هم
چهره را بپوشانید و هم راه بروید .
ثالثا ترکیب ماده " ضرب " و کلمه " علی " مفید مفهوم آویختن
نیست . چنانکه قبلا گفتیم و از اهل فن لغت و ادب عرب نقل کردیم ،
ترکیب " ضرب " با " علی " فقط مفید این معنی است که فلان چیز را بر
روی فلان شیء مانند حائلی قرار داد . مثلا معنی جمله " « فضربنا علی
آذانهم »" اینست که بر روی گوشهای اینها حائلی قرار دادیم . علیهذا
مفهوم " « و لیضربن بخمرهن علی جیوبهن »" اینست که با روسریها بر روی
سینه و گریبان حائلی قرار دهید . پس وقتی در مقام تحدید و بیان حدود
پوشش است و میفرماید با روسریها بر روی گریبانها و سینهها حائلی قرار
دهید و
نام کتاب : مساله حجاب نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 190