نام کتاب : قیام و انقلاب مهدی نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 12
زندگی اقوام و امتها را به عنوان مایه تنبه برای اقوام دیگر مطرح میکند :
« تلک امة قد خلت لها ما کسبت و لکم ما کسبتم و لا تسئلون عما کانوا
یعملون »[1] : آنان امت و جامعهای بودند که گذشتند و رفتند ، آنان
راست دستاوردهای خودشان و شما راست دستاوردهای خودتان ، شما مسؤول
اعمال آنان نیستید ( تنها مسؤول اعمال خود هستید ) .
قرآن مکرر در تعبیرات خود موضوع حیات و مدت و اجل اقوام و امتها را
طرح کرده است ، مثلا میگوید : « ولکل امة اجل فاذا جاء اجلهم لا یستاخرون
ساعة و لا یستقدمون »[2] : زندگی هر امتی را پایانی است ، پس هرگاه
پایان عمرشان فرا رسد ، نه ساعتی دیرتر بپایند و نه ساعتی زودتر فانی
گردند .
قرآن کریم این گمان را که ارادهای گز افکار ، و مشیتی بی قاعده و بی
حساب سرنوشتهای تاریخی را دگرگون میسازد به شدت نفی میکند و تصریح
مینماید که قاعدهای ثابت و تغییر ناپذیر بر سرنوشتهای اقوام حاکم است ،
میفرماید : « فهل ینظرون الاسنة الاولین فلن تجد لسنة الله تبدیلا و لن تجد
لسنة الله تحویلا »[3] : آیا این مردم جز سنت و روشی که بر اقوام
[1] بقره / 134 و . 141
[2] اعراف / 34 و نحل / . 61
[3] فاطر / . 43
نام کتاب : قیام و انقلاب مهدی نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 12