نام کتاب : فطرت نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 23
گفت : انا فطرتها . میخواست بگوید چاه مال من است . مقصودش این بود
که من ابتداء آن را حفر کردم . ( میدانید وقتی چاه را میکنند [ پس از
مدتی ] آب ، خود را پایین میکشد لذا دو مرتبه آن را حفر میکنند و چند
متر پایینتر میروند ) میخواست بگوید من صاحب اولش هستم ، یعنی آن کسی
که اول بار این چاه را حفر کرد من بودم . ابن عباس میگوید از اینجا
فهمیدم که لغت " فطرت " در قرآن چه معنایی میدهد : یک خلقت صددرصد
ابتدایی در انسان که حتی در غیر انسان هم سابقه ندارد .
در موارد دیگری هم که لغت فطر در زبان عربی به کار برده شده است
مفهوم ابتدایی بودن و سابقه نداشتن در آن هست . مثلا عرب میگوید : "
فطر ناب البعیر فطرا " اذا شق اللحم و طلع . وقتی که دندان شتر در
میآید و برای اولین بار گوشت را میشکافد این ابتدای طلوعش را با " فطر
" بیان میکنند . همچنین اولین شیری را که از پستان حیوان گرفته میشود به
اعتبار اینکه برای اولین بار گرفته شده است " فطر " میگویند .
راغب اصفهانی هم این لغت را در همین حدودی که ابن اثیر در النهایه
شکافته است ، شکافته و چون تقریبا تکرار میشود دیگر آنها را ذکر نمیکنم
.
کلام مرحوم شیخ عباس قمی
مرحوم شیخ عباس قمی - رضوان الله علیه - در کتاب سفینة البحار [1]
از مطرزی که یکی دیگر از لغویون است نقل میکند که گفته
[1] بهترین و مفیدترین کتاب مرحوم شیخ عباس قمی همین کتاب است که
در زمینه >
نام کتاب : فطرت نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 23