نام کتاب : فطرت نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 15
هم اگر به کار برده میشود - چه آگاهانه و چه غیرآگاهانه - بر همین اساس
است ، چون " تربیت " یعنی رشد دادن و پرورش دادن ، و این مبنی بر
قبول کردن یک سلسله استعدادها و به تعبیر امروز یک سلسله ویژگیها در
انسان است .
تربیت با صنعت این تفاوت را دارد که در صنعت ، حساب حساب ساختن
است . یعنی انسان منظوری را ابتدا دارد ، بعد ، از یک سلسله مواد و
اشیاء برای منظور خود استفاده میکند در حالی که به خود این ماده توجه
ندارد که با این کاری که روی آن انجام میدهد آن را کامل میکند یا ناقص ،
ماده میخواهد کامل شود یا ناقص [ برای او فرقی نمیکند ] ، منظور " من
" باید حاصل شود .
یک نجار و یا یک معمار و بنا که عملش یک نوع ساختن است هدفش باید
تأمین شود ، او به این کاری ندارد که این مقدار چوب و آهن و سیمان و
امثال اینها را در ذات و طبیعت خودشان پرورش میدهد و آنها را تکمیل
میکند و یا آنها را ناقص میکند ، بلکه اساسا گاهی لازم میشود که آن ماده
را ناقص کند برای اینکه برای منظور او به کار بیاید .
اما یک باغبان در عین اینکه منظور و هدفی دارد و منافعی دارد ولی کار
او بر اساس پرورش دادن طبیعت گل یا گیاه است ، یعنی طبیعت گل یا
گیاه را در نظر میگیرد و راه رشد و کمالی را که در طبیعت برای آن معین
شده است میشناسد و آن را در همان مسیر طبیعی و به یک معنا فطری خودش
پرورش میدهد و از آن استفاده میکند .
من این مثال را قبلا هم گفتهام : یک وقت انسان گوسفند را به عنوان یک
شیء برای خود گوسفند در نظر میگیرد و یک وقت
نام کتاب : فطرت نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 15