علل گرایش به مادیگری - مطهری، مرتضی

نام کتاب : علل گرایش به مادیگری نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 40

یکدیگر برتر آمده و در سطح آفرینش در رابطه خداوند و همه قوای وجود مطرح‌ گردد و به صورت نماز ، صورت خارجی یابد " .
اولا در کدام لغت و کدام تاریخ ، نماز ( صلوه ) به معنی پیوستگی میان‌ اعضای یک حزب یا پیوستگی به طور مطلق آمده است ؟ ثانیا مگر قرآن‌ پیوستگی میان اهل ایمان ( حزب الله ) را صریحا توصیه و تأکید نکرده است‌ ؟ : " « و اعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا » " [1] ( همه با یکدیگر به ریسمان الهی چنگ بزنید و از یکدیگر جدا مباشید ) . اکنون چه‌ ضرورتی هست که هر جا نام " صلوه " آمده آن را به معنی پیوستگی عناصر انقلابی بگیریم و نماز معهود را به عنوان صورت عینی این پیوستگی در رابطه‌ با کل هستی به حساب آوریم ؟ ثالثا اینکه می‌گویید " به روزگار غیب‌ انقلاب ، باید بین عناصر انقلابی نوعی پیوستگی . . . باشد " مفهومش این‌ است که در روزگار شهادت انقلاب ، دستور " « اقیموا الصلوه »" [2] بلا موضوع است ، همچنانکه نظیر این را در مورد جمله " « و مما رزقناهم‌ ینفقون »" گفته‌اید . آیا مسلمانان صدر اسلام در دوره مدینه ، که دوره به‌ اصطلاح شهادت انقلاب بود ، دستور " « اقیموا الصلوه » " و دستور " « و مما رزقناهم ینفقون »" را اجرا نمی کردند ؟ ! از شما می‌پرسم آیا از نظر قرآن ، پیوستگی عناصر مؤمن ، مولود و تابع‌ وابستگی انسان با خداست یا وابستگی انسان با خدا تابع و مولود و مظهر وابستگی عناصر مؤمن انقلابی است ؟ آیا نماز معهود مسلمانان صورت خارجی‌ پیوستگی مؤمنان است یا پیوستگی مؤمنان در حکم صورت اجتماعی پیوستگی‌ مؤمنان با خداست ؟ شما خلود و جاودانگی را که در قرآن آمده است ، همان گونه تفسیر

[1] آل عمران / . 103 [2] حج / . 78

نام کتاب : علل گرایش به مادیگری نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 40

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست