نام کتاب : عدل الهی نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 206
عذاب اخروی
مجازاتهای جهان دیگر ، رابطه تکوینی قوی تری با گناهان دارند . رابطه
عمل و جزا در آخرت نه مانند نوع اول ، قراردادی است و نه مانند نوع دوم
از نوع رابطه علی و معلولی است ، بلکه از آن هم یک درجه بالاتر است .
در اینجا رابطه " عینیت " و " اتحاد " حکمفرماست ، یعنی آنچه که در
آخرت به عنوان پاداش یا کیفر به نیکوکاران و بدکاران داده میشود تجسم
خود عمل آنهاست .
قرآن کریم میفرماید :
« یوم تجد کل نفس ما عملت من خیر محضرا و ما عملت من سوء تود لو ان
بینها و بینه امدا بعیدا »[1] .
" روزی که هر کس آنچه از کار نیک یا زشت انجام داده است حاضر
میبیند ، آرزو میکند که کاش بین او و بین کار زشتش مسافت درازی فاصله
میبود " .
در جای دیگر میفرماید :
« و وجدوا ما عملوا حاضرا و لا یظلم ربک احدا »[2] .
" آنچه را که انجام دادهاند حاضر مییابند و پروردگار تو به احدی ستم
نمیکند " .
در جای دیگر میفرماید :
« یومئذ یصدر الناس اشتاتا لیروا اعمالهم 0 فمن یعمل مثقال ذرش خیرا
یره 0 و من یعمل مثقال ذرش شرا یره »[3] .
" در این روز مردم گروه گروه بیرون میآیند تا در نمایشگاه اعمال ،
اعمال آنها به آنها ارائه داده شود . پس هر کس هموزن یک ذره ، کار
نیک کند آن را میبیند و هر کس هموزن یک ذره ، کار زشت کند میبیند "
. [1] آل عمران / . 30
[2] کهف / . 49
[3] زلزال / 6 - [8]
نام کتاب : عدل الهی نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 206