نام کتاب : سیری در نهج البلاغه نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 216
خلقت را به دو بخش زشت و زیبا ، روشنائی و تاریکی ، حق و باطل ، درست
و نادرست ، بجا و نابجا تقسیم نمیکند .
پرسش دوم اینکه : گذشته از اینکه زهد گرائی همان رهبانیت است که با
اصول و مبانی اسلامی ناسازگار است ، چه مبنا و چه فلسفهای میتواند داشته
باشد ؟ چرا بشر محکوم به زهد شده است ؟ چرا بشر باید به این دنیا بیاید
و دریا دریا نعمتهای الهی را ببیند و بدون آنکه کف پایش تر شود از کنار
آن بگذرد ؟
بنابراین ، آیا تعلیمات زهد گرایانهای که در اسلام دیده میشود ،
بدعتهائی است که بعدها از مذاهب دیگر مانند مسیحی و بودائی وارد اسلام
شده است ؟ پس با نهج البلاغه چه کنیم ؟ زندگی شخصی پیغمبر اکرم صلی الله
علیه و آله و همچنین زندگی عملی علی علیه السلام را که جای شکی در آن
نیست چگونه تفسیر و توجیه کنیم ؟
حقیقت اینست که زهد اسلامی غیر از رهبانیت است ، رهبانیت ، بریدن
از مردم و رو آوردن به عبادت است . بر اساس این اندیشه که کار دنیا و
آخرت از یکدیگر جدا است ، دو نوع کار بیگانه از هم است ، از دو کار
یکی را باید انتخاب کرد ، یا باید به عبادت و ریاضت پرداخت تا در آن
جهان به کار آید و یا باید متوجه زندگی و معاش بود تا در این جهان به
کار آید . این است که رهبانیت بر ضد زندگی و بر ضد جامعه گرائی است ،
مستلزم کناره گیری از خلق و بریدن از
نام کتاب : سیری در نهج البلاغه نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 216