- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل تسنن
- کتابخانه تصویری (اهل تسنن)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل تسنن
- کتابخانه تصویری (اهل تسنن)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
|
||||
| نام کتاب : سیری در نهج البلاغه نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 194 | ||||
باز کردن چشم است برای دیدن ، حکمت برای اندیشیدن است و موعظه برای به
خود آمدن ، حکمت زبان عقل است و موعظه پیام روح . از اینرو شخصیت
گوینده در موعظه نقش اساسی دارد ، بر خلاف حکمت . در حکمت روحها
بیگانه وار با هم سخن می‌گویند و در موعظه حالتی شبیه جریان برق که یک
طرف آن گوینده است ، و طرف دیگر شنونده به وجود می‌آید و از این رو در
اینگونه از سخن است که
موعظه و خطابه موعظه با خطابه نیز متفاوت است ، سر و کار خطابه نیز با احساسات است اما خطابه برای تهییج و بیتات کردن احساسات است و موعظه برای رام ساختن و تحت تسلط در آوردن ، خطابه آنجا به کار آید که احساسات خمود و راکد است و موعظه آنجا ضرورت پیدا می‌کند که شهوات و احساسات خود سرانه عمل می‌کنند . خطابه احساسات غیرت ، حمیت ، حمایت ، سلحشوری ، عصبیت ، برتری طلبی ، عزت طلبی ، مردانگی ، شرافت ، کرامت ، نیکوکاری و خدمت را به جوش می‌آورد و پشت سر خود |
||||
| نام کتاب : سیری در نهج البلاغه نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 194 | ||||
|
www.eShia.ir