نام کتاب : سیری در نهج البلاغه نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 19
کردهای ، تو به جای اینکه حق و باطل را مقیاس عظمت و حقارت شخصیتها
قرار دهی ، عظمتها و حقارتها را که قبلا با پندار خود فرض کردهای ،
مقیاس حق و باطل قرار دادهای ، تو میخواهی حق را با مقیاس افراد بشناسی
! برعکس رفتار کن ! اول خود حق را بشناس ، آن وقت اهل حق را خواهی
شناخت ، خود باطل را بشناس ، آنوقت اهل باطل را خواهی شناخت ، آنوقت
دیگر اهمیت نمیدهی که چه کسی طرفدار حق است و چه کسی طرفدار باطل ، و
از خطا بودن آن شخصیتها در شگفت و تردید نخواهی بود .
" طه حسین " پس از نقل جملههای بالا میگوید :
" من پس از وحی و سخن خدا ، جوابی پر جلالتر و شیواتر از این جواب
ندیده و نمیشناسم " .
" شکیب ارسلان " ملقب به امیرالبیان یکی دیگر از نویسندگان زبر دست
عرب در عصر حاضر است . در جلسهای که به افتخار او در مصر تشکیل شده بود
، یکی از حضار میرود پشت تریبون و ضمن سخنان خود میگوید :
دو نفر در تاریخ اسلام پیدا شدهاند که به حق شایستهاند " امیر سخن "
نامیده شوند : یکی علی بن ابی طالب و دیگری شکیب " .
شکیب ارسلان با ناراحتی برمیخیزد و پشت تریبون قرار میگیرد و از
دوستش که چنین مقایسهای به عمل آورده گله میکند و میگوید :
نام کتاب : سیری در نهج البلاغه نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 19