نام کتاب : سیری در نهج البلاغه نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 16
این فاجعه را برای عبدالله به بصره مینویسد [1] .
میگوید :
" فصاحت را ببین که چگونه افسار خود را به دست این مرد داده و مهار
خود را باو سپرده است ، نظم عجیب الفاظ را تماشا کن ، یکی پس از دیگری
میآیند و در اختیار او قرار میگیرند مانند چشمهای که خود به خود و بدون
زحمت از زمین بجوشد ، سبحان الله جوانی از عرب در شهری مانند مکه بزرگ
میشود ، با هیچ حکیمی برخورد نکرده است اما سخنانش در حکمت نظری
بالادست سخنان افلاطون و ارسطو قرار گرفته است ، با اهل حکمت عملی
معاشرت نکرده است اما از سقراط بالاتر رفته است ، میان شجاعان و دلاوران
تربیت نشده است زیرا مردم مکه تاجر پیشه بودند و اهل جنگ نبودند ، اما
شجاعترین بشری ، از کار در آمد که بر روی زمین راه رفته است . از خلیل
بن احمد پرسیدند : علی ( ع ) شجاعتر است یا عنبسه و بسطام ؟ گفت "
عنبسه و بسطام را با افراد بشر باید مقایسه کرد ، علی مافوق افراد بشر
است " . [1] نامه با این جمله آغاز میشود : " اما بعد فان مصر قد افتتحت و
محمد بن ابی بکر رحمه الله قد استشهد » " ( نامه 35 از بخش نامه ها نهج
البلاغه ) .
نام کتاب : سیری در نهج البلاغه نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 16