نام کتاب : سیری در سیره نبوی نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 127
هم آورنده دین نیست . خدا به وسیله ملک و گاهی بدون وسیله ملک دین را
به پیغمبر وحی میکند ، پیغمبر به مردم ابلاغ میکند و همهاش را یکجا برای
امام بیان میکند . آورنده دین حتی پیغمبر هم نیست . در دین نوآوری غلط
است ، بدعت است و حرام . بله ، نو استنباط کردن درست است که آن
نوآوری نیست . اخباریین اجتهاد را خیال میکنند نوآوری است . میگویند
اجتهادها همه بدعت است . اشتباه میکنند . اجتهاد یعنی حسن استنباط .
ممکن است مجتهدی مطلبی را از نو استنباط بکند که قبلا خود او یا دیگران
جور دیگر استنباط میکردهاند . این ، مسئله استنباط است نه آورندگی .
امروز ، مطلق نوآوری را بدعت مینامند و از بدعت حمایت میکنند و مثلا
میگویند فلان کس بدعت آور است . ولی ما نباید اشتباه بکنیم . اصلا این
اصطلاح غلط است . در میان ما از قدیم " بدعت " یعنی نوآوری در دین ،
ادخال فی الدین مالیس فی الدین . نباید چیز دیگر را بدعت بنامیم بعد کم
کم بگوییم پس بدعت اشکالی ندارد . این را خواستم بگویم که بعضی از
جوانها اشتباه نکنند . اگر امروز نوآوری را میگویند بدعت ، این بدعت
اگر در مسائل هنری ، شعری ، فلسفی یا علمی است نه فقط عیب نیستبلکه
کمال است ، ولی در دین آن هم به معنای آوردن نه به معنی اجتهاد ، یعنی
چیزی را که در دین نیست از خود جعل کردن ، در حد بزرگترین گناهان است .
حتی حدیث است :
« من زار مبدعا ( مبتدعا ) فقد خرب الدین » .
اگر کسی به دیدن یک اهل بدعت برود دین را خراب کرده است . یعنی اگر
کسی بدعتی در دین ایجاد میکند ، بر دیگران حرام
نام کتاب : سیری در سیره نبوی نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 127