نام کتاب : معاد نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 16
یک سلسله استدلالهای دیگر هم در قرآن هست که همان نظام موجود و مشهود
را دلیل بر قیامت قرار میدهد . در اول سوره حج و مؤمنون هست که ایها
الناس ! اگر در بعث و در قیامت شک و ریب دارید ، پس ببینید خلقت
خودتان را ، بعد خلقت خود ما را میگوید که شما را از نطفه آفریدیم ،
نطفه را از خاک آفریدیم ، بعد نطفه را به علقه و علقه را به مضعه تبدیل
کردیم ، بعد برای مضعه استخوان قرار دادیم ، بعد گوشت پوشاندیم ، بعد
شما را به صورت طفل در آوردیم ، " « ثم انکم بعد ذلک لمیتون 0 ثم انکم
یوم القیامة تبعثون »" [1] همچنین کأنه همین راهی را که تا حالا
آمدهاید ادامه میدهید تا منتهی میشود به قیامت .
پس سر اینکه معاد را جزء اصول دین قرار دادهاند ، نه صرف [ این بوده
که معاد ] یکی از ضروریات دین و از توابع نبوت بوده است ، بلکه یک
مسألهای بوده که راه استدلال بر آن لا اقل تا اندازهای باز بوده و قرآن
میخواسته است که مردم به مسأله قیامت [ به عنوان یک مسأله مستقل
اعتقاد پیدا کنند ] .
پیوستگی زندگی دنیا و آخرت
انسان در آن دنیا آنچنان است که اینجا خودش را بسازد ، اینجا اگر
خودش را کامل بسازد آنجا کامل است ، اگر ناقص بسازد ناقص است ، اگر
خودش را کور قرار بدهد آنجا کور است و اگر خودش را کر قرار بدهد آنجا
کر است و اگر خودش را از صورت انسانیت خارج کرده باشد و به صورت
حیوانی از انواع حیوانات دیگر در آورده باشد ، در آنجا به صورت همان
حیوان محشور میشود . این هم مسأله سوم ، یعنی رابطه و پیوستگی بسیار شدید
میان زندگی دنیا و زندگی آخرت ، که فرمود : " « الدنیا مزرعة الاخرش »
" [2] . تنها این جمله نیست ، هزارها جمله [ هست ] ، اصلا هر چه
درباره معاد آمده در همین زمینه " « الدنیا مزرعة الاخرش » " آمده است
. اساسا نظام آنجا با نظام اینجا فرق میکند . اینجا نظام ما نظام اجتماعی
است ، به این معنا که افراد واقعا در سعادت و شقاوت یکدیگر شریک و
مؤثرند ، یعنی عمل خوب من میتواند شما را خوشبخت
[1] مؤمنون / 15 و . 16
[2] حدیث نبوی ، کنوز الحقایق ، مناوی ، باب دال .
نام کتاب : معاد نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 16