نام کتاب : زندگی جاوید یا حیات اخروی نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 18
. 3 « الله یتوفی الانفس حین موتها و التی لم تمت فی منامها فیمسک
التی قضی علیها الموت و یرسل الاخری الی اجل مسمی ان فی ذلک لایات لقوم
یتفکرون »[1] .
خداوند نفوس را در حین موت ، و آن که نمرده است ، در حین خواب ، به
تمام و کمال دریافت میکند ، پس آن کس را که مقرر شده است بمیرد نگه
میدارد و دیگری را تا مدت معینی باز میفرستد .
این آیه شباهت و سنخیت خواب و مرگ - و ضمنا شباهت و سنخیت بیداری
و بعث اخروی - را بیان میکند . خواب ، مرگ ضعیف و کوچک است و مرگ
، خواب شدید و بزرگ ، و در هر دو مرحله روح و نفس انسان از نشئهای به
نشئه دیگر انتقال مییابد با این تفاوت که در حین خواب ، انسان غالبا
توجه ندارد و هنگامی که بیدار میشود نمیداند که در حقیقت از سفری
بازگشته است ، بر خلاف حالت مرگ که همه چیز بر او روشن است .
از مجموع این سه آیه کاملا میتوان فهمید که ماهیت مرگ از نظر قرآن
نیستی و نابودی و تمام شدن نیست ، بلکه انتقال از نشئهای به نشئه دیگر
است . ضمنا ماهیت خواب از نظر قرآن نیز روشن شد ، معلوم شد که خواب
هر چند از نظر جسمی و ظاهری تعطیل قوای طبیعت است ، ولی از نظر روحی و
نفسی نوعی گریز و رجوع به باطن و ملکوت است . مساله خواب نیز مانند
مساله مرگ از نظر علم از مجهولات است . آنچه علم در این زمینه میشناسد
قسمتی از جریانات جسمانی است که در قلمرو بدن صورت میگیرد . [1] زمر / . 42
نام کتاب : زندگی جاوید یا حیات اخروی نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 18