را پس از پيروزى انقلاب اسلامى به ايشان نسبت داده و برخى از سخنان ايشان مبنى بر «جنگ جنگ تا رفع كل فتنه از عالم» را به هنگام دفاع مقدس ملت ايران از سرزمين خود شاهد و گواه بر آن مى‌دانند. (30)

8. آيت اللّه‌ خويى در منهاج الصالحين، پس از نقد دلايل مشهور مى‌گويد:

قد تحصل من ذلك أن الظاهر عدم سقوط وجوب الجهاد فى عصر الغيبة و ثبوته في كافّة الأعصار لدى توفر شرايطه و هو في زمن الغيبة منوط بتشخيص المسلمين من ذوى الخبرة في الموضوع انّ في الجهاد معهم مصلحة الإسلام... . (31)

و از علماى معاصر آقايان: منتظرى (32)، سيد صادق روحانى (33)، سيد محمد حسين فضل‌اللّه‌ (34)، شيخ محمد مؤمن قمى (35) و محمد مهدى آصفى (36) نيز وجوب جهاد را مشروط به اذن امام معصوم يا نايب خاص او نمى‌دانند.

عبارات گروه سوم

اين گروه «اذن امام عادل يا منصوب از سوى او» را شرط جهاد ابتدايى مى‌دانند، ولى اگر «امام عادل» را اعم از معصوم بدانيم و قائل باشيم كه اين