155- منظور از سنتهاى الهى چيست؟

در آيه 62 سوره احزاب، قرآن، يكى از سنتهاى تغييرناپذير الهى را مسأله ريشه كن كردن توطئه‌گران با يك حمله عمومى ذكر مى‌كند كه در امتهاى پيشين نيز بوده است.

نظير اين تعبير در مورد ديگرى از قرآن نيز آمده است.

از جمله در سوره احزاب آيه 38 بعد از آنكه اجازه شكستن سنت غلط جاهلى را در مورد تحريم «همسر مطلقه پسر خوانده» صادر مى‌كند، مى‌فرمايد: براى پيامبر گناه و جرمى نيست كه اوامر الهى را هرچه باشد اجرا كند، سپس مى‌افزايد: «سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ وَ كانَ أَمْرُ اللَّهِ قَدَراً مَقْدُوراً: «در اين سنت پروردگار است كه در اقوام پيشين و انبياء سلف نيز بوده است و فرمان خدا بر اساس معيارهاى ثابت و تغييرناپذيرى بوده است».

در سوره فاطر آيه 43 بعد از آنكه اقوام كافر و مجرم را تهديد به هلاكت مى‌كند مى‌فرمايد: فَهَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا سُنَّتَ الْأَوَّلِينَ فَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِيلًا وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَحْوِيلًا: «آيا آنها انتظار همان سرنوشت شومى را مى‌كشند كه اقوام نخستين را دربرگرفت؟ اما هرگز براى سنت الهى تبديلى نمى‌يابى و هيچ‌گاه براى سنت الهى دگرگونى نمى‌بينى بر سر اينان همان فرود مى‌آيد كه بر سر آنان آمد!.

در آيه 85 سوره غافر بعد از آنكه تصريح مى‌كند كه ايمان آوردن كفار لجوج از اقوام پيشين به هنگام مشاهده عذاب استيصال مفيد واقع نشد، اضافه مى‌كند: سُنَّتَ اللَّهِ الَّتِي قَدْ خَلَتْ فِي عِبادِهِ وَ خَسِرَ هُنالِكَ الْكافِرُونَ: «اين سنت الهى است كه در گذشته نيز در بندگانش اجرا مى‌شد، و در آنجا كافران گرفتار زيان و خسران شدند».