نام کتاب : يكصد و هشتاد پرسش و پاسخ نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 549
143- مقصود از شيطان در قرآن چيست؟
كلمه «شيطان» از ماده «شطن» گرفته شده، و «شاطن» به معنى «خبيث و پست» آمده
است و شيطان به موجود سركش و متمرد اطلاق مىشود، اعم از انسان و يا جن و يا
جنبندگان ديگر، و به معنى روح شرير و دور از حق، نيز آمده است، كه در حقيقت همه
اينها به يك قدر مشترك بازگشت مىكنند.
بايد دانست كه «شيطان» اسم عام (اسم جنس) است، در حالى كه «ابليس» اسم خاص
(علم) مىباشد، و به عبارت ديگر «شيطان» به هر موجود موذى و منحرفكننده و طاغى و
سركش، خواه انسانى يا غير انسانى مىگويند، و ابليس نام آن شيطان است كه آدم را
فريب داد و اكنون هم با لشكر و جنود خود در كمين آدميان است.
از موارد استعمال اين كلمه در قرآن نيز برمىآيد كه شيطان به موجود موذى و مضر
گفته مىشود، موجودى كه از راه راست بركنار بوده و درصدد آزار ديگران است، موجودى
كه سعى مىكند ايجاد دودستگى نمايد، و اختلاف و فساد به راه اندازد، چنانكه
مىخوانيم: