126- آيا ازدواج موقّت در عصر پيامبر (ص) بوده است؟

اتفاق عموم علماى اسلام بلكه ضرورت دين بر اين است كه ازدواج موقت در آغاز اسلام مشروع بوده (و گفتگو درباره دلالت آيه 24 سوره نساء فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً بر مشروعيت متعه هيچ گونه منافاتى با مسلم بودن اصل حكم ندارد زيرا مخالفان معتقدند كه مشروعيت حكم از سنت پيامبر صلى الله عليه و آله ثابت شده است) و حتى مسلمانان در آغاز اسلام به آن عمل كرده‌اند و جمله معروفى كه از عمر نقل شده‌ متعتان كانتا على عهد رسول اللَّه و انا محرمهما و معاقب عليهما، متعة النساء و متعة الحج‌ [1]: «دو متعه در زمان پيامبر صلى الله عليه و آله بود كه من آنها را حرام كردم و بر آنها مجازات مى‌كنم، متعه زنان و حج تمتع» (كه نوع خاصى از حج است) دليل روشنى بر وجود اين حكم در عصر پيامبر صلى الله عليه و آله است منتها مخالفان اين حكم، مدعى هستند كه بعداً نسخ و تحريم شده است.

اما جالب توجه اينكه رواياتى كه درباره نسخ حكم مزبور ادعا مى‌كنند كاملًا مختلف و پريشان است، بعضى مى‌گويند خود پيامبر صلى الله عليه و آله اين حكم را نسخ كرده و بنابراين ناسخ آن، سنت و حديث پيامبر صلى الله عليه و آله است و بعضى مى‌گويند ناسخ آن آيه طلاق است‌ إِذا طَلَّقْتُمُ النِّساءَ فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَ‌: «هنگامى كه زنان را طلاق داديد بايد طلاق در زمان مناسب عده باشد» در حالى كه اين آيه ارتباطى با مسئله مورد بحث ندارد زيرا اين آيه درباره طلاق بحث مى‌كند در حالى كه ازدواج موقت طلاق ندارد و جدائى آن به هنگام پايان مدت آن است.

[1]- كنز العرفان جلد دوم صفحه 158- حديث مزبور از تفسير قرطبى و طبرى با عباراتى شبيه عبارت فوق نقل شده است، در سنن بيهقى در جلد هفتم كتاب نكاح نيز ذكر شده.