بنابراين فقط مقدارى از دست كه بايد شسته شود در آيه ذكر شده، و اما كيفيت آن در سنت پيامبر صلى الله عليه و آله كه بوسيله اهل بيت به ما رسيده است آمده است و آن شستن آرنج است به طرف سرانگشتان.

كلمه‌ «ب» كه در «بِرُؤُسِكُمْ» مى‌باشد طبق صريح بعضى از روايات و تصريح بعضى از اهل لغت به معنى‌ «تبعيض» مى‌باشد، يعنى «قسمتى» از سر را مسح كنيد كه در روايات ما محل آن به يك‌چهارم پيش سر، محدود شده و بايد قسمتى از اين يك‌چهارم هرچند كم باشد با دست مسح كرد- بنابراين آنچه در ميان بعضى از طوائف اهل تسنن معمول است كه تمام سر و حتى گوشها را مسح مى‌كنند، با مفهوم آيه سازگار نمى‌باشد.

قرار گرفتن‌ «أَرْجُلَكُمْ» در كنار «روسكم» گواه بر اين است كه پاها نيز بايد مسح شود نه اينكه آن را بشويند (و اگر ملاحظه مى‌كنيم‌ «أَرْجُلَكُمْ» بفتح لام قرائت شده بخاطر آن است كه عطف بر محل‌ «بِرُؤُسِكُمْ» است نه عطف بر «وُجُوهَكُمْ») [1]. [2]

[1]- شك نيست كه در ميان‌ «وُجُوهَكُمْ» و «أَرْجُلَكُمْ» فاصله نسبتاً بسيار است و لذا عطف بر آن بعيد به نظر مى‌رسد به علاوه جمع كثيرى از قراء نيز «أَرْجُلَكُمْ» را با كسره خوانده‌اند.

[2]- تفسير نمونه 4/ 285