89- شبهه آكل و مأكول چيست؟

بيشتر مفسران و نويسندگان تاريخ در ذيل آيه 260 سوره بقره: وَ إِذْ قالَ إِبْراهِيمُ رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِ الْمَوْتى‌ ...»

داستان زير را نقل كرده‌اند:

روزى ابراهيم عليه السلام از كنار دريائى مى‌گذشت مردارى را ديد كه در كنار دريا افتاده درحالى‌كه مقدارى از آن داخل آب و مقدارى ديگر در خشكى است، و پرندگان و حيوانات دريا و خشكى، از دو سو، آن را طعمه خود قرار داده‌اند، حتى گاهى بر سر آن با يكديگر نزاع مى‌كنند. ديدن اين منظره ابراهيم را به فكر مسئله‌اى انداخت كه همه مى‌خواهند چگونگى آن را بطور تفصيل بدانند، و آن كيفيت زنده شدن مردگان پس از مرگ است، او فكر مى‌كرد كه اگر نظير اين حادثه براى جسد انسانى رخ دهد و بدن او جزء بدن جانداران ديگر شود مسأله رستاخيز كه بايد با همين بدن جسمانى صورت گيرد چگونه خواهد شد؟!

ابراهيم عليه السلام گفت پروردگارا! به من نشان بده چگونه مردگان را زنده مى‌كنى؟

خداوند فرمود مگر ايمان باين ندارى؟ او پاسخ داد ايمان دارم لكن مى‌خواهم آرامش قلبى پيدا كنم.

خداوند دستور داد كه چهار پرنده بگيرد و گوشتهاى آنها را در هم بياميزد، سپس آنها را چند قسمت كند و هر قسمتى را بر سر كوهى بگذارد، بعد آنها را بخواند تا صحنه رستاخيز را مشاهده كند، او چنين كرد و با نهايت تعجب ديد اجزاى مرغان از نقاط مختلف جمع شده، نزد او آمدند و حيات و زندگى را از سر گرفتند!