به اين ترتيب ظهور پيغمبر اسلام صلى الله عليه و آله و كتاب آسمانى او عملًا تمام آن نشانه‌ها را تصديق مى‌نموده زيرا با آن مطابقت داشته است.

بنابراين معنى تصديق قرآن نسبت به تورات و انجيل اين است كه صفات و ويژگيهاى پيغمبر صلى الله عليه و آله و قرآن با نشانه‌هائى كه در تورات و انجيل آمده مطابقت كامل دارد.

استعمال واژه «تصديق» در معنى «مطابقت» در آيات ديگر قرآن نيز مشاهده مى‌شود، از جمله در آيه 105 سوره «صافات» به ابراهيم عليه السلام مى‌گويد: قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيا (تو تصديق خواب خود نمودى) يعنى عمل تو مطابق خوابى است كه ديده‌اى، و در آيه 157 سوره اعراف چنين مى‌خوانيم:

الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوباً عِنْدَهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ الْإِنْجِيلِ ... اين معنى صريحا بيان شده، يعنى اوصافى كه در او مى‌بينند مطابق است با آنچه در تورات يافته‌اند.

در هر حال آيات فوق چيزى جز «تصديق كردن عملى» قرآن و پيامبر صلى الله عليه و آله نسبت به نشانه‌هاى حقانيت او كه در كتب گذشته بوده است نيست، و دلالتى بر تصديق تمام مندرجات تورات و انجيل ندارد بعلاوه آيات متعددى از قرآن حكايت از اين مى‌كند كه آنها آيات تورات و انجيل را تحريف نمودند، اين خود شاهد زنده‌اى است بر گفتار بالا. [1]

[1]- تفسير نمونه 1/ 210