68- از كجا كه مثل قرآن را نياورده‌اند؟

در سوره بقره آيه 23 مى‌خوانيم‌ «وَ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى‌ عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ» اگر درباره آنچه بر بنده خود (پيامبر) نازل كرده‌ايم شك و ترديد داريد (لااقل) يك سوره همانند آن بياوريد

در اينجا اين سؤال مطرح مى‌شود: از كجا كه مثل قرآن را نياورده‌اند؟

نظرى به تاريخ اسلام پاسخ اين سؤال را روشن مى‌سازد، زيرا در داخل كشورهاى اسلامى در زمان پيغمبر صلى الله عليه و آله و پس از او حتى در خود مكه و مدينه مسيحيان و يهوديان سرسخت و متعصبى مى‌زيستند كه براى تضعيف مسلمانان از هر فرصتى استفاده مى‌كردند و علاوه در ميان مسلمانان جمعى «مسلمان نما» كه قرآن مجيد آنها را «منافق» نام نهاده زندگى مى‌كردند كه رول جاسوسى بيگانگان بر عهده آنان بود (مانند آنچه درباره «ابو عامر» راهب و همدستان او از منافقان مدينه و چگونگى ارتباط آنها با امپراطور روم در تواريخ نقل شده كه منتهى به ساختن «مسجد ضرار» در مدينه شد و آن صحنه عجيبى را كه قرآن در سوره «توبه» به آن اشاره كرده است بوجود آورد).

مسلماً اين دسته از منافقان و آن عده از دشمنان متعصب و سرسخت كه به دقت مراقب اوضاع مسلمين بودند و از هر جريانى كه به زيان مسلمانان بود استقبال مى‌كردند اگر به چنين كتابى دسترسى پيدا كرده بودند براى در هم شكستن آنها تا آنجا كه مى‌توانستند آن را نشر مى‌دادند و يا لا اقل در حفظ و نگهداريش مى‌كوشيدند.