61- چرا پيامبران از منطقه خاصّى برخاستند؟

گاهى اين سؤال عنوان مى‌شود كه پيامبران اولو العزم كه داراى شريعت و كتاب آسمانى بودند طبق صريح تواريخشان، از شرق ميانه برخاستند. نوح عليه السلام از سرزمين «عراق» برخاست‌ [1] و مركز دعوت ابراهيم عليه السلام، عراق و شام بود، و به مصر و حجاز نيز سفر كرد.

موسى عليه السلام از مصر برخاست، سپس به فلسطين آمد، مركز تولد و قيام و دعوت مسيح عليه السلام نيز شام و فلسطين بود، و پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله از سرزمين حجاز برخاست.

پيامبران ديگر نيز غالباً در همين مناطق مى‌زيستند به طورى كه مى‌توان گفت:

شرق ميانه، منطقه پيامبرخيز جهان بوده است!

آيا دليلى دارد كه آنها همگى از اين منطقه جهان برخيزند؟ و آيا مناطق ديگر، نيازى به ظهور پيامبران يا پذيرش آنها را نداشته است؟

با توجه به وضع پيدايش جوامع بشرى، و ظهور تمدّن انسانى، اين مسأله جاى شگفتى نيست، زيرا مورخان بزرگ جهان، تصريح مى‌كنند كه مشرق زمين (مخصوصاً شرق ميانه) گهواره تمدن انسانى است و منطقه‌اى كه به نام هلال‌

[1]- در حديثى از امام صادق عليه السلام مى‌خوانيم كه فرمود: كانت الكوفة و مسجدها فى زمن نوح عليه السلام و كان منزل نوح و قومه فى قرية على متن الفرات مما يلى غربى الكوفة: «كوفه و مسجدش، در زمان نوح عليه السلام وجود داشت و منزل نوح و قومش در يك آبادى، در كنار فرات در طرف غربى كوفه بود» (تفسير عياشى تفسير سوره هود، حديث 19).