50- آيا معراج با علوم روز سازگار است؟

در گذشته بعضى از فلاسفه كه معتقد به افلاك نه‌گانه بطلميوسى پوست‌پيازى بودند مانع مهم معراج را از نظر علمى وجود همين افلاك و لزوم خرق و التيام در آنها مى‌پنداشتند. [1]

ولى با فرو ريختن پايه‌هاى هيئت بطلميوسى مسأله خرق و التيام بدست فراموشى سپرده شد، اما با پيشرفتى كه در هيئت جديد به وجود آمد مسائل تازه‌اى در زمينه معراج مطرح شده و سؤالاتى از اين قبيل:

1- براى اقدام به يك سفر فضائى نخستين مانع نيروى جاذبه است كه بايد با وسائل فوق العاده بر آن پيروز شد، زيرا براى فرار از «حوزه جاذبه زمين» سرعتى لااقل معادل چهل هزار كيلومتر در ساعت لازم است!.

2- مانع ديگر، فقدان هوا در فضاى بيرون جو زمين است كه بدون آن انسان نمى‌تواند زندگى كند.

3- مانع سوم گرماى سوزان آفتاب و سرماى كشنده‌اى است كه در قسمتى كه آفتاب مستقيماً مى‌تابد و قسمتى كه نمى‌تابد وجود دارد.

4- مانع چهارم اشعّه‌هاى خطرناكى است كه در ما وراء جوّ وجود دارد، مانند اشعه كيهانى و اشعّه ما وراء بنفش و اشعه ايكس، اين پرتوها هرگاه به مقدار كم به بدن انسان بتابد زيانى بر ارگانيسم بدن او ندارد، ولى در بيرون جوّ زمين اين پرتوها فوق العاده زياد است و كشنده و مرگبار، اما براى ما ساكنان زمين وجود قشر هواى جوّ مانع از تابش آنها است.

[1]- «خرق» به معنى شكافتن و «التيام» به معنى به هم آمدن است. بعضى از فلاسفه قديم معتقد بودند كه اين امر در افلاك امكان‌پذير نيست.