44- فرق نبوت، امامت و رسالت چيست؟

بطورى كه از اشارات موجود در آيات و تعبيرات مختلفى كه در احاديث وارد شده برمى‌آيد كسانى كه از طرف خدا مأموريت داشتند داراى مقامات مختلفى بودند:

1- مقام نبوت- يعنى دريافت وحى از خداوند، بنابراين «نبى» كسى است كه وحى بر او نازل مى‌شود و آنچه را به وسيله وحى دريافت مى‌دارد، چنانكه مردم از او بخواهند در اختيار آنها مى‌گذارد.

2- مقام رسالت- يعنى مقام ابلاغ وحى و تبليغ و نشر احكام خداوند و تربيت نفوس از طريق تعليم و آگاهى بخشيدن، بنابراين رسول كسى است كه موظف است در حوزه مأموريت خود به تلاش و كوشش برخيزد و از هر وسيله‌اى براى دعوت مردم به سوى خدا و ابلاغ فرمان او استفاده كند، و براى يك انقلاب فرهنگى و فكرى و عقيدتى تلاش نمايد.

3- مقام امامت- يعنى رهبرى و پيشوائى خلق، در واقع امام كسى است كه با تشكيل يك حكومت الهى و بدست آوردن قدرتهاى لازم، سعى مى‌كند احكام خدا را عملًا اجرا و پياده نمايد و اگر هم نتواند رسماً تشكيل حكومت دهد، تا آنجا كه در توان دارد در اجراى احكام مى‌كوشد.

به عبارت ديگر وظيفه امام اجراى دستورات الهى است در حالى كه وظيفه رسول ابلاغ اين دستورات مى‌باشد، و باز به تعبير ديگر، رسول «ارائه طريق» مى‌كند ولى امام «ايصال به مطلوب» مى‌نمايد.