درس هفتاد و هفتم: با چه كسى مشورت كنيم؟

اميرمؤمنان على عليه السلام مى‌فرمايد:

لا تُدْخِلَنَّ فِى مَشْوَرَتِكَ بَخِيلًا يَعْدِلُ بِكَ عَنِ الْفَضْلِ‌

وَيَعِدُكَ الْفَقْرَ وَلا جَبَاناً يُضْعِفُكَ عن الْاموِر

وَلا حَرِيصَاً يُزَّيِّنُ لَكَ الشَّرَهَ بِالْجَوْرِ [1]

ترجمه‌

با افراد بخيل مشورت مكن كه تو را از خدمت به خلق خدا باز مى‌دارند، و از تهيدستى مى‌ترسانند و با افراد ترسو مشورت مكن كه اراده تو را براى انجام كارهاى مهم تضعيف مى‌كنند و نيز اشخاص حريص را مشاور خود قرار مده كه ستمگرى را براى تو زينت مى‌دهند!

شرح كوتاه‌

مشورت از دستورات مهم اسلامى است، ولى به همان اندازه كه مشورت با افراد ارزنده، به پيشرفت برنامه‌هاى صحيح كمك مى‌كند، مشورت با افرادى كه نقاط ضعف روشنى دارند، زيان بخش است؛ و نتيجه معكوس مى‌بخشد- به همين دليل امام عليه السلام مؤكداً توصيه مى‌كند از انتخاب سه دسته به عنوان مشاور مخصوصاً در امور مهم اجتماعى خوددارى شود:

بخيلان، ترسوها، حريص‌ها، يكى دست انسان را مى‌گيرد تا بذل و بخشش از مواهب خداداد نكند، و ديگرى اراده او را سست مى‌كند و سوّمى انسان را براى حرص و ولع بيشتر- تشويق به تجاوز به حقوق ديگران مى‌نمايد.

[1] نهج‌البلاغه، نامه 53.